تشويقات تشيع به نكاح موقت

تشويقات تشيع به نكاح موقت

تشيع براي آن كه پيروانش را به سوي نكاح موقت سوق دهد احاديث و اكاذيب جعلي زيادي را براي تشويق و ترغيب آنان ساخته و در كتابهاي دروغين‌شان ثبت و درج گردانده‌اند كه در اينجا به برخي از آن روايات اشاره مي‌شود:
1- از محمد بن مسلم روايت كه ايشان مي‌فرمايند امام جعفر فرمودند: خداوند متعال براي تسهيل و رافت بر شما متعه را به عوض مسكرات و شراب حلال گرداندند([1]).
2- از بكر بن محمد روايت است كه مي‌فرمايد از امام جعفر صادق درباره حكم نكاح موقت پرسيدم ايشان فرمودند: من بسيار مكروه و ناپسند مي‌دانم كه فردي از مسلمانان از دنيا در حالي رحلت نمايد كه بر گردن او اداي يك سنت - متعه هنوز باقي مانده باشد.
3- از امام جعفر صادق روايت است كه ايشان فرمودند: در شب ليلة الاسراء آن حضرت در زماني كه جبرييل با او ملاقات كردند فرمودند: اي محمد خداوند متعال مي‌فرمايد: من كساني را كه متعه مي‌كنند بخشيدم و از آنان محاسبه نمي‌گيرم([2]).
4- در روايتي ديگر نقل شده است كه خداوند متعال به اندازه‌ي آبهايي كه متعه‌كننده هنگام غسل بر خود مي‌ريزد گناهان او را معاف مي‌نمايد و در روايتي كه توسط صالح بن عقبه از امام جعفر نقل شده است چنين وارد شده است كه ايشان مي‌فرمايند: از ايشان پرسيدم آيا فرد متعه‌كننده اجر و پاداش ثواب دارد يا خير؟ ايشان فرمودند: اگر ايشان فقط به خاطر رضاي خداوند متعال متعه نمايد و آن را سبب جلوگيري زنا بداند خداوند بوسيله كليه حركات او برايش ثواب و پاداش مي‌نويسد، و در مقابل هر كلمه براي او حسنه، و در مقابل هر بار دست گرفتن براي او حسنه و نيكي مي‌نويسد، حتما كه در هنگام نزديكي و قرابت گناهان او را معاف مي‌نمايد، و در هنگام غسل به اندازه آبهايي كه بر موهايش ريخته است گناهانش را معاف مي‌نمايد، در اين لحظه از او پرسيدم آيا به اندازه شمارش موهايش است؟ ايشان فرمودند: آري به اندازه شمارش و تعداد موهايش است([3]).
عده‌اي از زنان فاحشه فريفته‌ي اين روايات شده و فساد و زنا كاري خود را جنبه‌ي شرعي داده و به آن روي آورده‌اند، ولي زنان پاكدامن و با حياء از آن پرهيز و دوري مي‌نمايند، و عده‌اي ديگر از زنان كه خود را شيعي واقعي و مخلص مي‌دانند به خاطر مخالفت با قول حضرت عمر خود را در اختيار ديگران قرار مي‌دهند و به دام نكاح موقت و متعه مي‌افتند. از بشر بن حمزه روايت است كه ايشان داستان يك فرد قريشي را اين چنين بيان مي‌دارند: دختر عمويم به سوي من قاصد فرستاد و گفت: شما از خواستگاران زياد و كثير من مطلع هستيد ولي من با آنان ازدواج نمي‌نمايم و از اينكه شما را انتخاب نموده‌ام نيز راضي نيستم ولي از آن جايي كه شنيده‌ام نكاح متعه در قرآن و احاديث حلال و توسط عمر حرام گرديده است بر خلاف نظريه عمر و به خاطر عناد و عداوت او پيغام نكاح موقت را مي‌دهم، من در پاسخ او گفتم اگر به من مهلت بدهيد تا از امام جعفر صادق مسئله را جويا شوم بسيار خوب مي‌شود، داستان را براي امام جعفر بيان داشتم ايشان فرمودند اشكالي ندارد با او ازدواج موقت را انجام بده. خداوند بر هر دو شما رحم بفرمايد([4]).
5- از هشام روايت است كه ايشان مي‌فرمايند امام جعفر صادق فرمودند من دوست دارم كه محبان ما در طول حيات و عمرشان حتما يك بار متعه نمايند و نماز جمعه را با جماعت برگزار نمايند([5]).
6- از هشام بن سالم روايت است كه ايشان مي‌فرمايند امام جعفر صادق فرمودند: براي مردان نكاح موقت مستحب است و بسيار كريه و ناپسند مي‌دانم كه فردي از دنيا برود و ازدواج موقت ننموده باشد([6]).
7- از محمد بن مسلم روايت كه ايشان مي‌فرمايند امام جعفر صادق از من پرسيدند؟ ازدواج موقت نموده‌اي يا خير؟ به او گفتم خير، ايشان فرمودند از دنيا نرو مگر اينكه اين سنت را زنده نمايي([7]).
چنان مبالغه و زياده‌روي كرده‌اند كه از امام جعفر صادق درباره‌ى نكاح موقت چنين روايت مي‌نمايند كه ايشان فرمودند: هر شخصي كه متعه نمايد و سپس غسل نمايد خداوند متعال از هر قطره آب غسل او كه از بدنش مي‌چكد هفتاد فرشته مي‌آفريند تا براي او استغفار و طلب مغفرت و آمرزش نمايد و دشمنان او را تا روز قيامت لعنت و نفرين نمايند([8]).
8- از ابوبصير روايت است كه ايشان مي‌فرمايند نزد امام جعفر صادق رفتم و ايشان به من گفت: اي ابا محمد از زماني كه از خانه‌ات بيرون آمده‌اي آيا متعه نموده‌اي گفتم خير، ايشان فرموند چرا؟ گفتم بنده همان مقدار پولي را كه مهريه زن باشد را ندارم، ايشان يك دينار به من دادند و گفتند: شما را قسم مى‌دهم كه به محض رسيدن به منزلت متعه كنى([9]).
9- از علي السائي روايت است كه ايشان مي‌فرمايند به ابوالحسن گفتم: من هميشه متعه مي‌نمودم تا اينكه روزي آن را كريه و ناپسند دانستم و در بين ركن و مقام به خداوند قسم خوردم كه هرگز متعه ننمايم و بر خود نذري را نيز واجب گرداندم تا اينكه آن بر من مشكل شد و نتوانستم كه ازدواج دائم نمايم و الان نيز آن توانايي را ندارم، ايشان به من فرمودند آيا شما با خداوند عهد نموده‌ايد كه از آن اطاعت ننماييد برو متعه نما و بر شما هيچ چيزي از سوگند لازم نمي‌گردد([10]).
10- از محمد بن عبدالله بن جعفر الحميري روايت است كه ايشان به امام مهدي نامه‌اي نوشت و از او درباره‌ى شخصي پرسيد كه خود را شيعه و متعه را حلال مي‌داند و به رجعت معتقد است مگر اينكه همسر او به ازدواج دوم راضي نيست و او نيز متعه نمي‌نمايد و به مدت 19 سال است كه به قول خود وفادار است ولي در بعضي از سفرها چندين ماه از خانواده‌اش دور مي‌شود و متعه نمي‌نمايد و آن را درجه و قرب و محبت به خانواده‌اش مي‌داند آيا او به خاطر ترك متعه گناهكار مي‌شود يا خير؟
امام مهدي در جواب نوشتند: بر او مستحب و واجب است تا از خداوند اطاعت و متعه نمايد و قسم خود را بشكند([11]).
 


 ([1]) الروضه من الكافي 151 وسايل شيعه 14/38.
 ([2]) من لا يحضره الفقيه 2/149.
 ([3]) من لا يحضره الفقيه 2/149.
 ([4]) الفروع الكافي 2/47 بحارالانوار 100/307.
 ([5]) وسائل شيعه 14/443.
 ([6]) وسائل شيعه 14/443.
 ([7]) الفروع الكافي 2/47.
 ([8]) وسايل شيعه 14/444.
 ([9]) حواله بالا.
 ([10]) حواله بالا.
 ([11]) الاحتجاج للطبرسي 171 الوسايل 14/445

0 نظرات:

ارسال یک نظر