جنگ دريايي سبيزا
زمان: 19 ذي الحجه 904 ه ق 20 ژوئن 1499 م.
همزمان با سقوط غرناطه در سال 897 ه ق سلطان بايزيد دوم عثماني از بزرگترين فرمانروايان جهان اسلام به حساب مي آمد و همتاي وي در مصر سلطان اشرف قايتباي بود. مسلمانان اندلس از هر دو سلطان درخواست كمك و حمايت كردند. اين نامه هايي كه فرستاده بودند مملو از درد و اندوه بود و شرح بيدادگري ها و مظالم اسپانيايي ها و ستم دادگاههاي تفتيش عقايد. سلطان با يزيد بسيار متاثر شد و تصميم گرفت كه به هر وسيله ممكن به مسلمانان اندلس ياري رساند. در آن هنگام سلطان بايزيد گرفتار مشكلات داخلي و خارجي بسياري بود كه نمي توانست نيروي كمكي به اندلس بفرستد. بعلاوه برادرش امير «جم» بر سر تصاحب تخت و تاج با وي منازعه داشت و در جبهه اروپا و مقر پاپ هم گرفتار مشكلات عديده بود چنانكه ملتهاي اروپاي شرقي و مركزي بويژه روماني و مجارستان عليه عثماني با هم متحد شده بودند. از اين رو بايزيد تصميم گرفت از راه دريا به مسلمانان اندلس كمك برساند. لذا ناوگان عثماني را مأمور كرد كه از راه درياي مديترانه به سمت اندلس حركت كند. در آن زمان ناوگان دريايي ونيز بر منطقه شرق درياي مديترانه مسلط بود.
بنابراين ناوگان عثماني مجبور بودند براي باز كردن راه خود به سوي اندلس نخست با ناوگان ونيزي درگير شوند. جزيره صقليه (سيسيل) نخستين هدف ناوگان دريايي عثماني بود. در آن زمان سيسيل از متصرفات پادشاه صليبي اسپانيا به شمار مي رفت و حمله به اين جزيره مي توانست از فشار بر مسلمانان اندلس بكاهد. لذا در روز 19 ذي الحجه سال 904 ه ق در خليج لپانتو و در نزديكي جزيره سبيزا در حدود سواحل يونان، ناوگان عثماني به فرماندهي «كمال رئيس» با ناوگان ونيزي كه متشكل از 400 كشتي بود وارد جنگ شدند. عثماني ها به پيروزي درخشاني دست يافتند وراه را براي پيشروي ناوگان عثماني به سوي سواحل اسپانيا بازكردند و راه براي جنگهاي دريايي آينده مسلمانان كه طي آن بر درياي مديترانه سيطره يافتند؛ باز كرد و نيروي دريايي مسلمانان، غرب را در معرض تهديد قرار داد.
مترجم: ابويحيي
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
زمان: 19 ذي الحجه 904 ه ق 20 ژوئن 1499 م.
همزمان با سقوط غرناطه در سال 897 ه ق سلطان بايزيد دوم عثماني از بزرگترين فرمانروايان جهان اسلام به حساب مي آمد و همتاي وي در مصر سلطان اشرف قايتباي بود. مسلمانان اندلس از هر دو سلطان درخواست كمك و حمايت كردند. اين نامه هايي كه فرستاده بودند مملو از درد و اندوه بود و شرح بيدادگري ها و مظالم اسپانيايي ها و ستم دادگاههاي تفتيش عقايد. سلطان با يزيد بسيار متاثر شد و تصميم گرفت كه به هر وسيله ممكن به مسلمانان اندلس ياري رساند. در آن هنگام سلطان بايزيد گرفتار مشكلات داخلي و خارجي بسياري بود كه نمي توانست نيروي كمكي به اندلس بفرستد. بعلاوه برادرش امير «جم» بر سر تصاحب تخت و تاج با وي منازعه داشت و در جبهه اروپا و مقر پاپ هم گرفتار مشكلات عديده بود چنانكه ملتهاي اروپاي شرقي و مركزي بويژه روماني و مجارستان عليه عثماني با هم متحد شده بودند. از اين رو بايزيد تصميم گرفت از راه دريا به مسلمانان اندلس كمك برساند. لذا ناوگان عثماني را مأمور كرد كه از راه درياي مديترانه به سمت اندلس حركت كند. در آن زمان ناوگان دريايي ونيز بر منطقه شرق درياي مديترانه مسلط بود.
بنابراين ناوگان عثماني مجبور بودند براي باز كردن راه خود به سوي اندلس نخست با ناوگان ونيزي درگير شوند. جزيره صقليه (سيسيل) نخستين هدف ناوگان دريايي عثماني بود. در آن زمان سيسيل از متصرفات پادشاه صليبي اسپانيا به شمار مي رفت و حمله به اين جزيره مي توانست از فشار بر مسلمانان اندلس بكاهد. لذا در روز 19 ذي الحجه سال 904 ه ق در خليج لپانتو و در نزديكي جزيره سبيزا در حدود سواحل يونان، ناوگان عثماني به فرماندهي «كمال رئيس» با ناوگان ونيزي كه متشكل از 400 كشتي بود وارد جنگ شدند. عثماني ها به پيروزي درخشاني دست يافتند وراه را براي پيشروي ناوگان عثماني به سوي سواحل اسپانيا بازكردند و راه براي جنگهاي دريايي آينده مسلمانان كه طي آن بر درياي مديترانه سيطره يافتند؛ باز كرد و نيروي دريايي مسلمانان، غرب را در معرض تهديد قرار داد.
مترجم: ابويحيي
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
0 نظرات:
ارسال یک نظر