اسرار آفرينش در قرآن



 
نويسنده: مليحه علمچي
 
قرآن مجيد در آيات متعددي از مسايل مربوط به قوانين آفرينش، عالم طبيعت و ... سخن گفته، و در زماني از اين حقايق پرده برداشته كه جز از راه وحي، توان دستيابي به اين علوم وجود نداشته است. البته آيات علمي قرآن در بيان حقيقت، جنبه احتياط را پيش گرفته يعني هرجا كه مطلبي قابل درك بوده به طور صريح گفته و در غير اين صورت مجمل بيان كرده است، تا مردم قرون بعد كه از نظر اكتشافات و پيشرفت‌هاي علمي وضع بهتري دارند آن را شرح و تبيين كنند، كه موارد آن از اين قرار است:
1ـ تركيبات متناسب و معين نباتات كه هر كدام داراي وزن مخصوص و تركيب خاص هستند و اخيراً اين مطلب ثابت شده كه اگر بعضي از اجزاي آن كم و زياد مي‌شد از صورت آن نبات خاص خارج مي‌گرديد.
2ـ تلقيح در عالم نباتات: گردميان كيسه در انار، پرتقال، حبوبات و ... بوسيله باد روي چهره ماده گل‌ها مي‌نشيند و توليدمثل صورت مي‌گيرد و ميوه و گل بوجود مي‌آيند.
«وارسلنا الرياح لواقح...».حجر: 22
«و فرستاديم بادها را، آبستن كنندگان...».
3ـ حركت كردن زمين: «والارض مهداً» اين آيه از كره زمين به لفظ مهد تعبير مي‌كند كه اطفال كوچك با حركت آرام آن به خواب مي‌روند، و اين در حالي است كه دانشمندان آن زمان اعتقاد به ساكن بودن زمين داشتند، به همين دليل خداوند آن را به صورت اجمال بيان نموده است.
4ـ وجود قاره ديگر: «رب المشرقين و رب المغربين». رحمن: 17
«پروردگار 2 مشرق و 2 مغرب».
5ـ كروي بودن زمين: چون اين مطلب از فهم و درك مردم آن زمان به دور بوده با اشاره بيان شده است:
«اين است (برهان حق) كه خدا شب را در روز و روز را در شب فرو مي‌برد...». و اگر زمين كروي باشد اين امر ميسور است زيرا در اين صورت طلوع و تابيدن آ‏فتاب بر هر جزيي از اجزاي كره زمين مستلزم غروب آن از جز ديگر خواهد بود.
در قرآن به اسرار آفرينش  اشاراتی است كه فهرست آن چنين است:
* اعجاز علمي قرآن در زمينه آ‏فرينش انسان
* عمل كربن گيري درختان سبز يكي ديگر از معجزات علمي قرآن
* اشاره‌اي به مسأله پيدايش زغال‌سنگ از گياهان
* اشاره به خاموش شدن منظومه شمسي و ستارگان
* اشاره قرآن به مسافرت‌هاي فضايي
* بيان قانون جاذبه و دافعه يكي از معجزات علمي قرآن
* جدا شدن آسمان‌ها از كهكشان
عبدالرزاق نوفل در كتاب معجزه‌القرآن، به اعجاز عددي قرآن پرداخته كه به ذكر مواردي از آن بسنده مي‌نماييم.
1ـ اعجاز قرآن در عدد 19. بسم‌الله الرحمن الرحيم و اهدنا الصراط المستقيم هر كدام 19 حرف دارند (صلوات نيز 19 حرف دارد).
اسماء حسني سميع و رحيم در قرآن به ترتيب 19 و 114 بار تكرار شده، همچنين سوره حمد 114 حرف است كه در هر 2 مورد (114: 6×19) مضربي از 19 هستند، و نهايتاً اينكه آيه 19 سوره آل عمران نيز مفهوم عظيمي دارد: «ان الدين عندالله الاسلام...» آل عمران: 19
«همانا دين نزد خدا اسلام است...».
2ـ«دنيا و آخرت» هر دو به طور مساوي و 115 بار «شيطان و ملائكه» 68 بار و «علم با مشتقاتش، و ايمان» 811 بار تكرار شده است. ايشان از رابطه بين اين 2 مورد نتيجه گرفته كه كسي كه شناختش بيشتر باشد ايمانش هم بيشتر است.
3ـ وجه ديگر اعجاز موسيقي قرآن است كه اگر با لحن مخصوص خود خوانده شود دلنشين و تأُثيرگذار خواهد بود.
آيت‌الله مكارم شيرازي نيز آهنگ مخصوص لغات و كلمات قرآن را در نوع خود معجزه‌آسا معرفي كرده و داستان جالبي را از سيد قطب مفسر معروف نقل مي‌كند كه حاكي از تحت تأثير قرار گرفتن زن مسيحي پس از گوش دادن به خطبه‌هاي عربي علامه سيد قطب (در نماز جمعه داخل كشتي) است. آن زن چنين گفت: من هر چند يك كلمه از مطالب شما را نفهميدم اما به وضوح ديدم كه اين كلمات آهنگ عجيبي داشت، اما در لابلاي خطبه‌ها جمله‌هايي وجود داشت كه از بقيه ممتاز بود، آنها داراي آهنگ فوق‌العاده مؤثر و عميقي بودند آنچنان كه لرزه بر اندام من مي‌انداخت و مراد ايشان همان آيات قرآني بود كه در اين حين تلاوت شده بود.
ميرمحمدي در كتاب تاريخ و علوم قرآن ضمن بيان وجوه اعجاز قرآن، فصاحت و بلاغت و حسن اسلوب را كه در تمام سوره‌هاي قرآن مشاهده مي‌شود، به عنوان وجه اصلي اعجاز معرفي مي‌نمايد و اين امر بر كسي پوشيده نيست.
بنابراين دليل عمده اعجاز قرآن شريف، همان تحدي و مطالبه نظير آن است كه با قاطعيت از مردم عرب و غيرعرب خواسته شد كه اگر شك دارند نظير و مانند آنرا بياورند، ولي علي‌رغم اينكه قرآن از همان حروف الفبايي است كه با آن صحبت كرده و مي‌كنند اما نتوانسته و نمي‌توانند و اين بهترين دليل بر نزول قرآن از جانب خداوند متعال است، چرا كه حتي كنار هم قرار گرفتن آيات و سوره‌ها و ارتباط آنها با هم، و همچنين ربط صدر و ذيل يك سوره يا يك آيه به سوره يا آيه بعد، و محتواي سوره‌هاي مكي و مدني وكوتاه و طولاني بودن سوره‌ها و آيات آنها (كه حتي برخي از علما، سال نزول را از اين مطلب درك كرده‌اند) هر كدام مشخص و حساب شده و منطقي و قابل تحسين است.
* ديگري از حضرت رسول اكرم صلي الله عليهوسلم و حضرت علي كرم الله وجه به انديشه كردن و تدبر در قرآن سفارش شده، و نيز فرموده‌اند كه مأنوس بودن با قرآن زنگار قلوب را زدوده و دل‌هاي مرده را زنده و انسان را از كردار زشت و منكر باز مي‌دارد.
همچنين در روايات تأكيد شده كه قرآن را از روي مصحف و با صداي بلند بخوانيم تا چشم و گوشمان نيز از اين نور بهره گيرد و هر چه زودتر به اين كار مبادرت ورزيم بيشتر با گوشت و خونمان آميخته گشته و وجودمان نوراني مي‌شود چرا كه خداوند نور است
«الله نورالسموات و الارض». نور 35
و هر چه به او منتسب شود نيز نوراني است، در نتيجه كتاب او قرآن نيز نور است.
حضرت علي كرم الله وجه در اين زمينه مي‌فرمايند: «به نور قرآن استشفاء نماييد كه شفاي امراض سينه‌هاست». همچنين در حديثي ديگر چنين متذكر مي‌شوند: «خانه‌اي كه در آن قرآن خوانده شود و ياد خداي عزوجل گردد بركتش بسيار و فرشته‌ها در آن حاضر شوند و شياطين آن را ترك كنند و براي اهل آسمان بدرخشد، چنانچه ستارگان براي اهل زمين مي‌درخشند».
آري همانطور كه در حديث فوق مشاهده كرديم، با خواندن قرآن به ياد خداوند مي‌افتيم «الا بذكر الله تطمئن القلوب». رعد 28
«با ياد خداست كه دل‌ها آرامش مي‌گيرد». انشاءالله كه از اين فيض بيكران بهره گيريم تا شكر اين نعمت عظمي را به جا آورده و مشمول آيه ذيل گرديم.
«اگر شكر نعمت به جاي آريد بر نعمت شما مي‌افزاييم و اگر كفران كنيد به عذاب شديد گرفتار مي‌كنيم».
آيا عجيب نيست كه انسان به تأمين غذاي جسم فاني بپردازد اما از تغذيه روح باقي غافل شود؟!!
 
به نقل از: سایت نوار اسلام




 

0 نظرات:

ارسال یک نظر