تعريف حديث "حسن"


تعريف حديث "حسن"

حديث "حسن" جزو احاديث صحيح بشمار ميرود، ولى صحتش از حديث صحيح كمتر است، در هر صورت نزد علماء هر وقت گفته شود فلان حديث صحيح است يعنى مقبول است و بر آن اساس استفاده ميشود و مسائل فقهى استخراج و استنباط ميشود.

امام أبو سلمان خطابي رحمه الله تعالى در تعريفش گفت:

" حديث حسن آنست كه مخرجش معروف است و راويانش مشهور هستند، و اكثر احاديث حسن هستند، و نزد اكثر علماء مقبول است و عموم فقهاء از آن استفاده ميكنند"

و إمام ترمذي رحمه الله در تعريف حديث حسن گفت:

" حديث حسن آنست كه در اسنادش شخص متهم وجود نداشته باشد و حديث شاذ نباشد و شبيه آن حديث در روايات ديگر ذكر شده باشد.

و ابن الجوزي رحمه الله گفت:

" حديث حسن حديثى است كه احتمال ضعيف بودنش هست ولى براى عمل كردن به آن مناسب است "

إمام نووي رحمه الله گفت:

" حديث حسن هر چند پايينتر از حديث صحيح است، ولى حكم حديث صحيح را در بر دارد و براى استدلال مقبول است، لذا برخى از علماء حديث آنرا از حديث صحيح جدا نميدانند، بلكه آنرا زير حديث صحيح درج ميكنند، و در سخنان و تصرفات حاكم ابي عبدالله چنين مسئله اى آشكار است، و در نامگذارى كتاب ترمذى به "الجامع الصحيح" نيز واضح است، و خطيب أبو بكر حافظ بغدادي نام "صحيح" را روى كتاب ترمذى و نسائى گذاشته است.

پس بطور خلاصه هر وقت گفته شود فلان حديث "حسن" است يعنى درجه اش از درجه حديث صحيح پايينتر است، ولى در هر صورت حديث نزد علماء مقبول و قابل استدلال است.
 

0 نظرات:

ارسال یک نظر