دعا و ذکرهایی که مسلمان را دربرمی‌گیرد و محفوظ می‌نماید
نويسنده: عید العنزی
ذکر هنگام خوابیدن:
1- آیت الکرسی را بخوانید:
فضیلت آن: حافظ شما خواهد بود و آن شب تا صبح از شر شیطان محفوظ خواهی ماند.
2- دو آیه آخر سوره بقره:
فضیلت آن: از بدی و غم تو را کفایت می‌کند.
3- دستهای خود را “بمانند دعا”جمع کنید و سوره‌های اخلاص، فقل، ناس را بر آن بخوانید و در دستان خود بِدَمید و سپس دستان خود را بر سر و صورت و تن خود بمالید.
فضیلت آن: سحر و جادو و چشمهای بد و جنی‌ها را دفع می‌نماید.
4- ذکر سبحان الله والحمد لله والله اکبر را بخوانید.
فضیلت: حاصل شدن و بدست آوردن اجر عظیم.
5- خواندن این ذکر: “اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِيْ إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِيْ إِلَيْكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهِيْ إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِيْ إِلَيْكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِيْ أَنْزَلْتَ وَبِنَبِيِّكَ الَّذِيْ أَرْسَلْتَ”. (البخاري مع الفتح 11/113 ومسلم 4/2081).
(بار الها! جانم را به تو سپردم، و كار خود را به تو تفويض نمودم، و چهرهام را به سوى تو گرداندم، و به تو اتّكا كردم، در حالى كه به نعمتهاى تو اميدوارم و از عذابت بيمناكم، به جز تو پناهگاهى و جاى نجاتى ندارم. الهى! به كتابى كه تو نازل فرمودى، و پيامبرى كه تو مبعوث كردى، ايمان آوردم).
فضیلت آن: اگر در شبی که این دعا را خوانده‌ای فوت کنی بر فطرت اصلی خود “دین اسلام”فوت نموده‌ای.
دعایِ هنگام بیدار شدن از خواب در شب
1- این ذکرها را بخوانید”لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ المُلْكُ ولَهُ الحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَديْرٌ، سُبْحانَ اللهِ، وَالحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ العَلِيِّ العَظِيمِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لي”. (البخاري مع الفتح 3/ 39 وغيرها و لفظ از ابن ماجه است، نگا: صحيح ابن ماجه 2/335).
(هيچ معبودى به جز الله “بحق”وجود ندارد، يكتاست و شريك ندارد، و پادشاهى و ستايش از آنِ اوست، و او بر هر چيز تواناست. الله پاك و منزّه است، و حمد از آنِ اوست، و هيچ معبودى به جز الله “بحق”وجود ندارد، و خدا بزرگترين است، و هيچ حول و قدرتى بجز از طرف خداى بلندمرتبه و بزرگ نيست. خدايا! مرا بيامرز).
فضیلت آن: هر کس این ذکر را بعد از بیدار شدن در خواب بخواند اگر دعا کند دعایش مستجاب، و اگر از خدا طلب مغفرت نماید آمرزیده می‌شود، و اگر نماز بخواند قبول می‌شود.
دعا و ذکر هنگام بیدار شدن از خواب “در صبح»
1- آیت الکرسی را بخوانید:
فضیلت آن: حافظ شما خواهد بود و آن شب تا صبح از شر شیطان محفوظ خواهی ماند.
2- دو آیه آخر سوره بقره:
فضیلت آن: از بدی و غم تو را کفایت می‌کند.
3- دستهای خود را “بمانند دعا”جمع کنید و سوره‌های اخلاص، فقل، ناس را بر آن بخوانید و در دستان خود بِدَمید و سپس دستان خود را بر سر و صورت و تن خود بمالید.
فضیلت آن: سحر و جادو و چشمهای بد و جنی‌ها را دفع می‌نماید.
4- ذکر سبحان الله والحمد لله والله اکبر را بخوانید.
فضیلت: حاصل شدن و بدست آوردن اجر عظیم.
5- خواندن این ذکر: “اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِيْ إِلَيْكَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِيْ إِلَيْكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهِيْ إِلَيْكَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِيْ إِلَيْكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلاَّ إِلَيْكَ، آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِيْ أَنْزَلْتَ وَبِنَبِيِّكَ الَّذِيْ أَرْسَلْتَ”. (البخاري مع الفتح 11/113 ومسلم 4/2081).
(بار الها! جانم را به تو سپردم، و كار خود را به تو تفويض نمودم، و چهرهام را به سوى تو گرداندم، و به تو اتّكا كردم، در حالى كه به نعمتهاى تو اميدوارم و از عذابت بيمناكم، به جز تو پناهگاهى و جاى نجاتى ندارم. الهى! به كتابى كه تو نازل فرمودى، و پيامبرى كه تو مبعوث كردى، ايمان آوردم).
فضیلت آن: اگر در شبی که این دعا را خوانده‌ای فوت کنی بر فطرت اصلی خود “دین اسلام”فوت نموده‌ای.
دعایِ هنگام بیدار شدن از خواب در شب
1- این ذکرها را بخوانید”لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ المُلْكُ ولَهُ الحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَديْرٌ، سُبْحانَ اللهِ، وَالحَمْدُ للهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ العَلِيِّ العَظِيمِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لي”. (البخاري مع الفتح 3/ 39 وغيرها و لفظ از ابن ماجه است، نگا: صحيح ابن ماجه 2/335).
(هيچ معبودى به جز الله “بحق”وجود ندارد، يكتاست و شريك ندارد، و پادشاهى و ستايش از آنِ اوست، و او بر هر چيز تواناست. الله پاك و منزّه است، و حمد از آنِ اوست، و هيچ معبودى به جز الله “بحق”وجود ندارد، و خدا بزرگترين است، و هيچ حول و قدرتى بجز از طرف خداى بلندمرتبه و بزرگ نيست. خدايا! مرا بيامرز).
فضیلت آن: هر کس این ذکر را بعد از بیدار شدن در خواب بخواند اگر دعا کند دعایش مستجاب، و اگر از خدا طلب مغفرت نماید آمرزیده می‌شود، و اگر نماز بخواند قبول می‌شود.
دعا و ذکر هنگام بیدار شدن از خواب “در صبح»
1- “الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَحْيَانا بَعْدَ مَا أمَاتَنَا وإلَيْهِ النُّشُورُ”. (البخاري مع الفتح 11/ 113، ومسلم 4/ 2083).
(تمام ستايش‌ها از آنِ خدايى است كه پس از ميراندن ما را زنده كرده است، و بازگشت به سوى اوست).
* هنگام دیدن کسی که او را دوست دارید بگويید الحمد لله، و سپس به وی بگويید که شما را دوست دارم.
* هنگام دیدن کسی که از او بَدِتان می‌آید: از شر او بخدا پناه ببرید و بگویند أعوذ بالله من شره، و به او نگويید که شما را دوست ندارم و از دیدنتان ناراحتم.
ذکرهای هنگام اذان گفتن
به هنگام اذان: همان ذکرهایی که مؤذن در اذان می‌گوید تکرار کنید. مگر وقتیکه مؤذی می‌گوید: “حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ، وَحَيَّ عَلَى الفَلاَحِ»، كـه در جـواب مىگويد: “لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إلاَّ بِاللهِ”. (البخاري 1/152 ومسلم 1/288).
فضیلت آن: کسی که از ته قلب آنرا بگوید، بهشتی است.
بعد از پایان اذان:
1- صلوات بر پیامبر 2- گفتن این ذکر: “اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاَةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّداً الْوَسِيْلَةَ وَالْفَضِيْلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوْداً الَّذِيْ وَعَدْتَهُ، [إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيْعَادَ]”. (البخاري 1/152 و آنچه در بين كروشه آمده از سنن بيهقي 1/410 روايت شده، وعلامه عبدالعزيز بن باز در كتاب (تحفه الأخيار ص38) سندش را حسن دانسته است).
(بار الها! اى پروردگارِ اين نداى كامل و نماز بر پا شونده، به محمد ص وسيله “مقامى والا در بهشت”و فضيلت عنايت بفرما، و او را به “مقام شايستهاى”كه وعده فرمودهاى نايل بگردان، [همانا تو خُلف وعده نمىكنى).
3- نيز شخص گويد: “وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ، رَضِيْتُ بِاللهِ رَباًّ، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُوْلاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِيْناً”. (مسلم 1/290).
(و من گواهى مىدهم كه هيچ معبودى، بجز الله “بحق”وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد، و محمد ص بنده و فرستادهى اوست، من از اينكه الله، پروردگار و محمد، پيامبر و اسلام، دين من است، راضى و خشنودم).
(پس از اينكه مؤذن شهادتين را گفت، اين ذكر، خوانده شود). (ابن خزيمة 1/220).
ذکرهای گوناگون
ذکر هنگام غذا خوردن و نوشیدن: در ابتدا بسم الله و در پایان الحمدلله بگویید.
دعاء مهمان: “اللَّهُمَّ باَرِكْ لَهُمْ فِيْماَ رَزَقْتَهُمْ، وَاغْفِرْ لَهُمْ وَارْحَمْهُمْ”. (مسلم3/1615).
(الهى! آنچه را كه به ايشان ارزانى داشتهاى، بركت ده و آنها را ببخش، و بر آنها رحم كن).
*دعا به هنگام رسیدن به کسی که تازه ازدواج نموده: “بَارَكَ اللهُ لَكَ، وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَمَعَ بَيْنَـكُمَا فِيْ خَيْرٍ”. (أصحاب السنن بجز النسائي، ونگا: صحيح الترمذي 1/316).
(خداوند به شما بركت عنايت فرمايد، و كار شما را بابركت كند، و پيوندتان را مبارك و باعث خير گرداند).
* دعایی که مقیم باید به مسافر بگوید: “أَسْتَوْدِعُكُمُ اللهَ الَّذِيْ لاَ تَضِيْعُ وَدَائِعُهُ”. (أحمد 2/403 وابن ماجه 2/943، ونگا: صحيح ابن ماجه 2/133).
(من شما را به خدايى مىسپارم كه امانتهايش ضايع نمىشود).
* دعای “برطرف شدن”اندوه و غصه: “لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيْمُ الحَلِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ اْلأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيْمُ”. (البخاري 7/154ومسلم 4/2092).
(هيچ معبودى بحق بجز خداى بزرگ و بردبار وجود ندارد. هيچ معبودى جز الله كه پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد. هيچ معبودى بحق به جز الله كه پروردگار آسمانها و زمين و عرش گرامى است وجود ندارد).
* دعا به هنگام زیارت قبور: “السلام علیکم دار قوم مؤمنین وإنَّا إن شاء الله بکم لا حقون”. سلام بر شما ای “ساکنین”خانه مؤمنان و هر وقت خدا اراده کند ما هم به شما می‌پیوندم.
* سبحان الله گفتن “تسبیح”دو چندان: “سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ”. [هنگام صبح، سه بار بخواند].(مسلم 4/2090).
(تسبيح و پاكى الله و ستايش او را به تعداد آفريدگانش خشنودىاش و سنگنى عرشش و جوهر سخنانش، بيان مىنمايم).
* به هنگام وارد شدن به مسجد: “اللَّهُمَّ افْتَحْ لِيْ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ”. (مسلم1/494).
(الهى! درهاى رحمت خود را بر من بگشا).
و هنگام خارج شدن از مسجد: “بِسْمِ اللهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُوْلِ اللهِ اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ، اللَّهُمَّ اعْصِمْنِيْ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ”. (مسلم1/494). (و. نگا: صحيح ابن ماجه 1/129).
(به نام خدا و درود و سلام بر رسول الله ص الهى! از تو فضل را مسألت مىنمايم، الهى! مرا از شيطان مردود، حفاظت فرما).
* دعاء هنگام داخل شدن منزل: وقت دخول بگویند بسم الله و به هنگام خارج شدن بگويید: “بِسْمِ اللهِ، تَوَّكَّلْتُ عَلَى اللهِ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ”. (أبوداود 4/ 325 والترمذي 5/490، و نگا: صحيح الترمذي3/151).
(به نام خدا، بر خدا توكّل كردم، و هيچ قدرت و توانائى جز از طرف خدا نيست).
* دعا هنگام وارد شدن به توالت: “[بِسْمِ اللهِ[، اللهُمَّ إِنّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الخُبُثِ والخبائِثِ”. (البخاري 1/45، ومسلم1/283)، به اضافه (بسم الله) در اولش سعيد بن منصور آنرا روايت كرده است، (نگا: فتح الباري 1/244).
(]به نام خدا] الهى! از جنهاى خبيث و پليد، اعم از زن و مرد، به تو پناه مىبرم).
هنگام خارج شدن بگوید: “غُفْرانَكَ”. (أهل السنن بجز النسائي آنرا در كتاب: (عمل اليوم و الليلة) روايت كردهاند. نگا: تخريج زاد المعاد 2/387). (الهى! از تو آمرزش مىطلبم).
(بار الها! اى پروردگارِ اين نداى كامل و نماز بر پا شونده، به محمد ص وسيله “مقامى والا در بهشت”و فضيلت عنايت بفرما، و او را به “مقام شايستهاى”كه وعده فرمودهاى نايل بگردان، [همانا تو خُلف وعده نمىكنى).
3- نيز شخص گويد: “وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ، رَضِيْتُ بِاللهِ رَباًّ، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُوْلاً، وَبِالإِسْلاَمِ دِيْناً”. (مسلم 1/290).
(و من گواهى مىدهم كه هيچ معبودى، بجز الله “بحق”وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد، و محمد ص بنده و فرستادهى اوست، من از اينكه الله، پروردگار و محمد، پيامبر و اسلام، دين من است، راضى و خشنودم).
(پس از اينكه مؤذن شهادتين را گفت، اين ذكر، خوانده شود). (ابن خزيمة 1/220).
ذکرهای گوناگون
ذکر هنگام غذا خوردن و نوشیدن: در ابتدا بسم الله و در پایان الحمدلله بگویید.
دعاء مهمان: “اللَّهُمَّ باَرِكْ لَهُمْ فِيْماَ رَزَقْتَهُمْ، وَاغْفِرْ لَهُمْ وَارْحَمْهُمْ”. (مسلم3/1615).
(الهى! آنچه را كه به ايشان ارزانى داشتهاى، بركت ده و آنها را ببخش، و بر آنها رحم كن).
*دعا به هنگام رسیدن به کسی که تازه ازدواج نموده: “بَارَكَ اللهُ لَكَ، وَبَارَكَ عَلَيْكَ، وَجَمَعَ بَيْنَـكُمَا فِيْ خَيْرٍ”. (أصحاب السنن بجز النسائي، ونگا: صحيح الترمذي 1/316).
(خداوند به شما بركت عنايت فرمايد، و كار شما را بابركت كند، و پيوندتان را مبارك و باعث خير گرداند).
* دعایی که مقیم باید به مسافر بگوید: “أَسْتَوْدِعُكُمُ اللهَ الَّذِيْ لاَ تَضِيْعُ وَدَائِعُهُ”. (أحمد 2/403 وابن ماجه 2/943، ونگا: صحيح ابن ماجه 2/133).
(من شما را به خدايى مىسپارم كه امانتهايش ضايع نمىشود).
* دعای “برطرف شدن”اندوه و غصه: “لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيْمُ الحَلِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ اْلأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيْمُ”. (البخاري 7/154ومسلم 4/2092).
(هيچ معبودى بحق بجز خداى بزرگ و بردبار وجود ندارد. هيچ معبودى جز الله كه پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد. هيچ معبودى بحق به جز الله كه پروردگار آسمانها و زمين و عرش گرامى است وجود ندارد).
* دعا به هنگام زیارت قبور: “السلام علیکم دار قوم مؤمنین وإنَّا إن شاء الله بکم لا حقون”. سلام بر شما ای “ساکنین”خانه مؤمنان و هر وقت خدا اراده کند ما هم به شما می‌پیوندم.
* سبحان الله گفتن “تسبیح”دو چندان: “سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ: عَدَدَ خَلْقِهِ، وَرِضَا نَفْسِهِ، وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ”. [هنگام صبح، سه بار بخواند].(مسلم 4/2090).
(تسبيح و پاكى الله و ستايش او را به تعداد آفريدگانش خشنودىاش و سنگنى عرشش و جوهر سخنانش، بيان مىنمايم).
* به هنگام وارد شدن به مسجد: “اللَّهُمَّ افْتَحْ لِيْ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ”. (مسلم1/494).
(الهى! درهاى رحمت خود را بر من بگشا).
و هنگام خارج شدن از مسجد: “بِسْمِ اللهِ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُوْلِ اللهِ اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ، اللَّهُمَّ اعْصِمْنِيْ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ”. (مسلم1/494). (و. نگا: صحيح ابن ماجه 1/129).
(به نام خدا و درود و سلام بر رسول الله ص الهى! از تو فضل را مسألت مىنمايم، الهى! مرا از شيطان مردود، حفاظت فرما).
* دعاء هنگام داخل شدن منزل: وقت دخول بگویند بسم الله و به هنگام خارج شدن بگويید: “بِسْمِ اللهِ، تَوَّكَّلْتُ عَلَى اللهِ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ”. (أبوداود 4/ 325 والترمذي 5/490، و نگا: صحيح الترمذي3/151).
(به نام خدا، بر خدا توكّل كردم، و هيچ قدرت و توانائى جز از طرف خدا نيست).
* دعا هنگام وارد شدن به توالت: “[بِسْمِ اللهِ[، اللهُمَّ إِنّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الخُبُثِ والخبائِثِ”. (البخاري 1/45، ومسلم1/283)، به اضافه (بسم الله) در اولش سعيد بن منصور آنرا روايت كرده است، (نگا: فتح الباري 1/244).
(]به نام خدا] الهى! از جنهاى خبيث و پليد، اعم از زن و مرد، به تو پناه مىبرم).
هنگام خارج شدن بگوید: “غُفْرانَكَ”. (أهل السنن بجز النسائي آنرا در كتاب: (عمل اليوم و الليلة) روايت كردهاند. نگا: تخريج زاد المعاد 2/387). (الهى! از تو آمرزش مىطلبم).
ذکرهای صبح و شام “عصر یا غروب»
* قل هو الله احد، قل اعوذ برب الفلق، قل اعوذ برب الناس - 3 بار.
فضیلت: از هر چیزی شما را کفایت می‌کند.
* آیت الکرسی “آیه 255 سوره بقره”1 بار.
فضیلت: سبب محافظت و دفع شیاطین خواهد بود.
* “اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا [وهنگام شب مىفرمود: “اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ الْمَصِيْرُ»]، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ النُّشُوْرُ”. (الترمذي 5/466 ونگا: صحيح الترمذي 3/142). 1 بار.(بار الها! با لطف تو صبح كرديم، و با عنايت تو به شب رسيديم، و به خواست تو زندهايم، و به خواست تو مىميريم، و رستاخيز ما بسوى تو است).
* “أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ ِللهِ [وهنگام شب بجاى جمله فوق مىفرمود: “أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى المُلْكُ للهِ»]. وَالْحَمْدُ ِللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهُ [وهنگام شب بجاى جملهى فوق مىفرمود: “رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذِهِ الْلَّيلَةِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذِهِ الْلَّيلَةِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهَا»]، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ، وَسُوْءِ الْكِبَرِ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ”. (مسلم 4/2088).
(ما و تمام جهانيان، شب را براى خدا به صبح رسانيديم، و حمد از آن خداست، هيچ معبودى، بجز الله كه يكتاست و شريكى ندارد وجود ندارد. پادشاهى و حمد فقط از آن اوست و او بر هر چيز قادر است. الهى! من خير آنچه در اين روز است و خير آنچه بعد از آن است را از از تو مىطلبم، و از شرّ آنچه كه در اين روز و ما بعد آن، وجود دارد، به تو پناه مىبرم. الهى! من از تنبلى و بدىهاى پيرى به تو پناه مىبرم، بار الها! من از عذاب آتش و قبر به تو پناه مىبرم).
* “اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِيْ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوْءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوْءُ بِذَنْبِيْ فَاغْفِرْ لِيْ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلاَّ أَنْتَ”. هركس هنگام شب آنرا با يقين بگويد و در آن شب بميرد، و يا صبح بگويد و در همان روز بميرد به بهشت وارد مىشود. (البخاري 7/150).
“الهى! تو پروردگار من هستى، بجز تو معبود ديگرى نيست، تو مرا آفريدى، و من بندهى تو هستم، و بر پيمان و عدهام با تو بر حسب استطاعت خود، پايبند هستم، و از شر آنچه كه انجام دادهام به تو پناه مىبرم، به نعمتى كه به من عطا فرمودهاى، اعتراف مىكنم، و به گناهم اقرار مىنمايم، پس مرا ببخشاى، چرا كه بجز تو كسى گناهان را نمىبخشايد”.
فضیلت: کسیکه با ایقان و ایمان این دعا را بخواند و بعد از آن فوت کند وارد بهشت می‌شود.
* “بِسْمِ اللهِ الَّذِيْ لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي اْلأَرَضِ وَلاَ فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ”. هركس سه بار در وقت صبح و سه بار در وقت شب اين دعا را بخواند هيچ چيزى به او ضرر نمىرساند. (أبوداود 4/323 والترمذي 5/465 وابن ماجه وأحمد. نگا: صحيح ابن ماجه 2/332 و علامه عبدالعزيز بن باز در كتاب (تحفة الأخيار ص39) سندش را حسن دانسته است).
(به نام خدايى كه با نام وى هيچ چيز در زمين و آسمان، گزندى نمىرساند، و او شنوا و دانا است).
* “أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ”. [هنگام شب، سه بار خوانده شود]. هركس شامگاه سه مرتبه آنرا بخواند سختىهاى آن شب به او ضررى نمىرساند. (أحمد 2/290 والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليلة شمارهى 590 وابن السني شمارهى 68، ونگا: صحيح الترمذي 3/187، وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفة الأخيار ص45).
* “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ دِيْنِيْ وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِيْ، وَمَالِيْ، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِيْ، وَآمِنْ رَوْعَاتِيْ، اللَّهُمَّ احْفِظْنِيْ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِيْ، وَعَنْ يَمِيْنِيْ، وَعَنْ شَمَالِيْ، وَمِنْ فَوْقِيْ، وَأَعُوْذُ بِعِظْمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِيْ”. (أبوداود وابن ماجه ونگا: صحيح ابن ماجه 2/332).
(الهى! عفـو و عافيت دنـيا و آخرت را از تـو مىخواهم. بار الها! عفو و عافيت دين، دنيا، خانواده و مالم را از تو مسألت مىنمايم. بار الها! عيوب مرا بپوشان و ترس مرا به ايمنى مبدّل ساز. الهى! مرا از جلو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاى سرم، محافظت بفرما، و به بزرگى و عظمت تو پناه مىبرم از اينكه بطور ناگهانى از طرف پايين كشته شوم).
فضیلت: کسی که این دعا را بخواند خداوند وی را از هر جهت محفوظ می‌نماید.
* “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََصْبَحْتُُ [هنگام شب گفته شود: “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََمْسَيْتُ»]. أُشْهِدُكَ وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَمَلاَئِكَتَكَ وَجَمِيْعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ ِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيْكَ لَكَ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُوْلِكَ”.(اين دعا(4) بار خوانده شود). هر كس صبح يا شب ايـن دعا را چهار بار بخـواند، خـداونـد او را از آتـش نجات مىدهد. (أبوداود 4/317، والبخاري در كتاب: الأدب المفرد شمارهى 1201، والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليلة شمارهى 9، وابن السني با شمارهى 70، و شيخ ابن بازدر كتاب: (تحفة الأخيار ص 23) سند النسائي وأبي داود را حسن دانسته است).
(الهى! من در اين صبحگاه، تو را و حاملان عرش و تمام فرشتگانت و كليّه مخلوقات تو را گواه مىگيرم بر اين كه تو الله هستى، بجز تو معبود ديگرى “بحق”وجود ندارد، تو يگانهاى و شريكى ندارى، و محمد ص بنده و فرستادهى تو است).
ذکرهای بعد از سلام دادن “پایان”نمازهای واجب»
“أَسْتَغْفِرُ اللهَ (ثلاثاً) اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ”. (مسلم1/414).
(از الله طلب آمرزش مىكنم [سه مرتبه] الهى تو سلامى، و سلامتى از جانب تو است، تو بسيار بابركتى، اى صاحب عظمت و بزرگى).
“لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ”. (البخارى 1/255 و مسلم 1/414).
(معبودى “بحق”بجز الله، وجود ندارد. شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستايش شايستهى اوست، و او بر هر چيزى توانا است، الهى! آنچه تـو بـدهى، هيچ كس مانع آن نمىگردد، و آنچه تو منع كنى، هيچ كس نمىتواند آنرا بدهد. توانگر، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمىدهد، و “تمامى شكوه و”ثروت از آنِ تو است).
“لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ. لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَلاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِيَّاهُ، لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُوْنَ”. (مسلم 1/415).
(معبودى بجز الله “بحق”وجود ندارد، يگانه اوست و شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و ستايش مخصوص اوست، و او بر هر چيز توانا است. هيچ نيروى بازدارنده از گناهان و توفيق دهنده به نيكى، به جز الله وجود ندارد. هيچ معبودى جز او “بحق”نيست. جز او كسى ديگر را عبادت نمىكنيم، نعمت و فضل از آنِ اوست، ستايش نيكو مخصوص اوست، معبودى بجز او وجود ندارد، همهى ما با اخلاص او را بندگى مىكنيم هر چند كافران دوست نداشته باشند).
“سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ [33 سپس] لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ”. (مسلم 1/418). “كسى كه آنرا بعد از هر نماز بگويد گناهش بخشوده مى شود! هر چند به اندازهى كف دريا باشد”.
(بجز الله يگانه، ديگر معبودى بحق نيست، شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستايش شايسته اوست، و او بر هر چيز تواناست).
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ. (الإخلاص: ١ - ٤).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان. بگو خدا يكتا و يگانه است. خداوندي است كه همهء نيازمندان قصد او مي‌كنند. (هرگز) نزاد و زاده نشد. و براي او هيچگاه شبيه و مانندي نبوده است”.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِن شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ * وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ. (الفلق: ١ - ٥).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان. بگو: پناه مي‌برم به پروردگار سپيدهء صبح. از شر تمام آنچه آفريده است. و از شر هر موجود شرور هنگامي كه شبانه وارد مي‌شود. و از شرّ آنها كه در گره‌ها مي‌دمند. و از شرّ هر حسودي هنگامي كه حسد مي‌ورزد”.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس * مَلِكِ النَّاسِ * إِلَهِ النَّاسِ * مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ. (الناس:١ – ٦). أبوداود 2/86 والنسائي 3/ 68 ونگا: صحيح الترمذي 2/8، سورههاى سهگانه را معوذات مىگويند. نگا: فتح الباري 9/62).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان، بگو: پناه مي‌برم به پروردگار مردم. به مالك و حاكم مردم. به (خدا و) معبود مردم. از شرّ وسوسه‌گر پنهان‌كار. كه درون سينهء انسانها وسوسه مي‌كند. خواه از جن باشد يا از انسان”. [بعد از هر نماز خوانده شوند].
اللهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
“
. بعد از هر نماز خوانده شود. هر كس پس از هر نماز آنرا بخواند مانعي از ورود بهشت او نمىشود مگر مردنش. (النسائي در كتاب: (عمل اليوم والليلة) شمارهى 100، وابن السني شمارهى 121 وألباني در صحيح الجامع 5/339 وسلسلة الأحاديث الصحيحة 2/697 شمارهى 972).
(خداوند هيچ معبودى “بحق”جز او نيست، خداوندى كه زنده و قائم به ذات خويش است، هيچ گاه خواب سبك و سنگين او را فرا نمىگيرد، براى اوست آنچه در آسمانها و زمين است، كيست كه نزد او جز به فرمانش شفاعت كند، آنچه را پيش روى آنها “بندگان”و پشت سر آنهاست مىداند، و از گذشته و آيندهى آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى كه او بخواهد احاطه به علم او ندارند، كرسى او آسمانها و زمين را دربرگرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمين براى او گران نيست، و او بلند مرتبه و باعظمت است).
فضائل بعضی از سوره‌های و آیات قرآن
* سوره فاتحه: عظیمترین سوره قرآن و شفاء هر دردی است.
* سوره بقره و آل عمران: روز قیامت مانند دو ابر “سایبان”از صاحب خود حمایت می‌کنند.
* آیت الکرسی: عظیمترین آیه قرآن است سبب حفظ بندگان است (بوسیله خدا).
* دو آیه آخر سوره بقره: از هر بلائی آدمی را کفایت می‌کند.
* ده آیه اول سوره کهف: از فتنه دجال در أمان خواهی ماند.
* سوره اخلاص “قل هو الله احد»: معادل یک سوم قرآن است.
* آنچه را بیمار در حال بیماری خود باید بگوید. رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (البقره: 201).
“پروردگارا! به ما در دنيا (نيكى) عطا كن! و در آخرت نيز (نيكى) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاه دار!”.
فضیلت: بیماری که این دعا را بخواند خداوند او را شفا می‌دهد.
* دعا برای مریض: “أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِيْمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ أَنْ يَشْفِيَكَ”. (هفت بار بخواند). مسلمانى كه به عيادت مريضى برود كه اجلش فرا نرسيده است، و اين دعا را هفت بار بر او بخواند، مريضش شفا مىيابد. (الترمذي وأبوداود، ونگا: صحيح الترمذي2/210 وصحيح الجامع 5/180).
(از خداوند عظيم، پروردگار عرش بزرگ، مىخواهم كه تو را شفا دهد).
“لاَ بَأْسَ طَهُوْرٌ إِنْ شَاءَ اللهُ”. (البخاري مع الفتح 10/118).
(هيچ باكى نيست، اين بيمارى به خواست خداوند، پاك كنندهى “گناهان”است).
* قل هو الله احد، قل اعوذ برب الفلق، قل اعوذ برب الناس - 3 بار.
فضیلت: از هر چیزی شما را کفایت می‌کند.
* آیت الکرسی “آیه 255 سوره بقره”1 بار.
فضیلت: سبب محافظت و دفع شیاطین خواهد بود.
* “اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا [وهنگام شب مىفرمود: “اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ الْمَصِيْرُ»]، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوْتُ وَإِلَيْكَ النُّشُوْرُ”. (الترمذي 5/466 ونگا: صحيح الترمذي 3/142). 1 بار.(بار الها! با لطف تو صبح كرديم، و با عنايت تو به شب رسيديم، و به خواست تو زندهايم، و به خواست تو مىميريم، و رستاخيز ما بسوى تو است).
* “أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ ِللهِ [وهنگام شب بجاى جمله فوق مىفرمود: “أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى المُلْكُ للهِ»]. وَالْحَمْدُ ِللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهُ [وهنگام شب بجاى جملهى فوق مىفرمود: “رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيْ هَذِهِ الْلَّيلَةِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذِهِ الْلَّيلَةِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهَا»]، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيْ هَذَا الْيَوْمِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهُ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ، وَسُوْءِ الْكِبَرِ، رَبِّ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ”. (مسلم 4/2088).
(ما و تمام جهانيان، شب را براى خدا به صبح رسانيديم، و حمد از آن خداست، هيچ معبودى، بجز الله كه يكتاست و شريكى ندارد وجود ندارد. پادشاهى و حمد فقط از آن اوست و او بر هر چيز قادر است. الهى! من خير آنچه در اين روز است و خير آنچه بعد از آن است را از از تو مىطلبم، و از شرّ آنچه كه در اين روز و ما بعد آن، وجود دارد، به تو پناه مىبرم. الهى! من از تنبلى و بدىهاى پيرى به تو پناه مىبرم، بار الها! من از عذاب آتش و قبر به تو پناه مىبرم).
* “اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِيْ وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوْءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوْءُ بِذَنْبِيْ فَاغْفِرْ لِيْ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلاَّ أَنْتَ”. هركس هنگام شب آنرا با يقين بگويد و در آن شب بميرد، و يا صبح بگويد و در همان روز بميرد به بهشت وارد مىشود. (البخاري 7/150).
“الهى! تو پروردگار من هستى، بجز تو معبود ديگرى نيست، تو مرا آفريدى، و من بندهى تو هستم، و بر پيمان و عدهام با تو بر حسب استطاعت خود، پايبند هستم، و از شر آنچه كه انجام دادهام به تو پناه مىبرم، به نعمتى كه به من عطا فرمودهاى، اعتراف مىكنم، و به گناهم اقرار مىنمايم، پس مرا ببخشاى، چرا كه بجز تو كسى گناهان را نمىبخشايد”.
فضیلت: کسیکه با ایقان و ایمان این دعا را بخواند و بعد از آن فوت کند وارد بهشت می‌شود.
* “بِسْمِ اللهِ الَّذِيْ لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي اْلأَرَضِ وَلاَ فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ”. هركس سه بار در وقت صبح و سه بار در وقت شب اين دعا را بخواند هيچ چيزى به او ضرر نمىرساند. (أبوداود 4/323 والترمذي 5/465 وابن ماجه وأحمد. نگا: صحيح ابن ماجه 2/332 و علامه عبدالعزيز بن باز در كتاب (تحفة الأخيار ص39) سندش را حسن دانسته است).
(به نام خدايى كه با نام وى هيچ چيز در زمين و آسمان، گزندى نمىرساند، و او شنوا و دانا است).
* “أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ”. [هنگام شب، سه بار خوانده شود]. هركس شامگاه سه مرتبه آنرا بخواند سختىهاى آن شب به او ضررى نمىرساند. (أحمد 2/290 والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليلة شمارهى 590 وابن السني شمارهى 68، ونگا: صحيح الترمذي 3/187، وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفة الأخيار ص45).
* “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِيْ دِيْنِيْ وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِيْ، وَمَالِيْ، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِيْ، وَآمِنْ رَوْعَاتِيْ، اللَّهُمَّ احْفِظْنِيْ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِيْ، وَعَنْ يَمِيْنِيْ، وَعَنْ شَمَالِيْ، وَمِنْ فَوْقِيْ، وَأَعُوْذُ بِعِظْمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِيْ”. (أبوداود وابن ماجه ونگا: صحيح ابن ماجه 2/332).
(الهى! عفـو و عافيت دنـيا و آخرت را از تـو مىخواهم. بار الها! عفو و عافيت دين، دنيا، خانواده و مالم را از تو مسألت مىنمايم. بار الها! عيوب مرا بپوشان و ترس مرا به ايمنى مبدّل ساز. الهى! مرا از جلو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاى سرم، محافظت بفرما، و به بزرگى و عظمت تو پناه مىبرم از اينكه بطور ناگهانى از طرف پايين كشته شوم).
فضیلت: کسی که این دعا را بخواند خداوند وی را از هر جهت محفوظ می‌نماید.
* “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََصْبَحْتُُ [هنگام شب گفته شود: “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أََمْسَيْتُ»]. أُشْهِدُكَ وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ، وَمَلاَئِكَتَكَ وَجَمِيْعَ خَلْقِكَ، أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ ِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيْكَ لَكَ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَرَسُوْلِكَ”.(اين دعا(4) بار خوانده شود). هر كس صبح يا شب ايـن دعا را چهار بار بخـواند، خـداونـد او را از آتـش نجات مىدهد. (أبوداود 4/317، والبخاري در كتاب: الأدب المفرد شمارهى 1201، والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليلة شمارهى 9، وابن السني با شمارهى 70، و شيخ ابن بازدر كتاب: (تحفة الأخيار ص 23) سند النسائي وأبي داود را حسن دانسته است).
(الهى! من در اين صبحگاه، تو را و حاملان عرش و تمام فرشتگانت و كليّه مخلوقات تو را گواه مىگيرم بر اين كه تو الله هستى، بجز تو معبود ديگرى “بحق”وجود ندارد، تو يگانهاى و شريكى ندارى، و محمد ص بنده و فرستادهى تو است).
ذکرهای بعد از سلام دادن “پایان”نمازهای واجب»
“أَسْتَغْفِرُ اللهَ (ثلاثاً) اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَمِنْكَ السَّلاَمُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ”. (مسلم1/414).
(از الله طلب آمرزش مىكنم [سه مرتبه] الهى تو سلامى، و سلامتى از جانب تو است، تو بسيار بابركتى، اى صاحب عظمت و بزرگى).
“لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ، اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ”. (البخارى 1/255 و مسلم 1/414).
(معبودى “بحق”بجز الله، وجود ندارد. شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستايش شايستهى اوست، و او بر هر چيزى توانا است، الهى! آنچه تـو بـدهى، هيچ كس مانع آن نمىگردد، و آنچه تو منع كنى، هيچ كس نمىتواند آنرا بدهد. توانگر، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمىدهد، و “تمامى شكوه و”ثروت از آنِ تو است).
“لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ. لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَلاَ نَعْبُدُ إِلاَّ إِيَّاهُ، لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُوْنَ”. (مسلم 1/415).
(معبودى بجز الله “بحق”وجود ندارد، يگانه اوست و شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و ستايش مخصوص اوست، و او بر هر چيز توانا است. هيچ نيروى بازدارنده از گناهان و توفيق دهنده به نيكى، به جز الله وجود ندارد. هيچ معبودى جز او “بحق”نيست. جز او كسى ديگر را عبادت نمىكنيم، نعمت و فضل از آنِ اوست، ستايش نيكو مخصوص اوست، معبودى بجز او وجود ندارد، همهى ما با اخلاص او را بندگى مىكنيم هر چند كافران دوست نداشته باشند).
“سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَاللهُ أَكْبَرُ [33 سپس] لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ”. (مسلم 1/418). “كسى كه آنرا بعد از هر نماز بگويد گناهش بخشوده مى شود! هر چند به اندازهى كف دريا باشد”.
(بجز الله يگانه، ديگر معبودى بحق نيست، شريكى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستايش شايسته اوست، و او بر هر چيز تواناست).
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ. (الإخلاص: ١ - ٤).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان. بگو خدا يكتا و يگانه است. خداوندي است كه همهء نيازمندان قصد او مي‌كنند. (هرگز) نزاد و زاده نشد. و براي او هيچگاه شبيه و مانندي نبوده است”.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِن شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ * وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ. (الفلق: ١ - ٥).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان. بگو: پناه مي‌برم به پروردگار سپيدهء صبح. از شر تمام آنچه آفريده است. و از شر هر موجود شرور هنگامي كه شبانه وارد مي‌شود. و از شرّ آنها كه در گره‌ها مي‌دمند. و از شرّ هر حسودي هنگامي كه حسد مي‌ورزد”.
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس * مَلِكِ النَّاسِ * إِلَهِ النَّاسِ * مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ * الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ * مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ. (الناس:١ – ٦). أبوداود 2/86 والنسائي 3/ 68 ونگا: صحيح الترمذي 2/8، سورههاى سهگانه را معوذات مىگويند. نگا: فتح الباري 9/62).
“به نام خداوند بخشندهى مهربان، بگو: پناه مي‌برم به پروردگار مردم. به مالك و حاكم مردم. به (خدا و) معبود مردم. از شرّ وسوسه‌گر پنهان‌كار. كه درون سينهء انسانها وسوسه مي‌كند. خواه از جن باشد يا از انسان”. [بعد از هر نماز خوانده شوند].
اللهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
“
. بعد از هر نماز خوانده شود. هر كس پس از هر نماز آنرا بخواند مانعي از ورود بهشت او نمىشود مگر مردنش. (النسائي در كتاب: (عمل اليوم والليلة) شمارهى 100، وابن السني شمارهى 121 وألباني در صحيح الجامع 5/339 وسلسلة الأحاديث الصحيحة 2/697 شمارهى 972).
(خداوند هيچ معبودى “بحق”جز او نيست، خداوندى كه زنده و قائم به ذات خويش است، هيچ گاه خواب سبك و سنگين او را فرا نمىگيرد، براى اوست آنچه در آسمانها و زمين است، كيست كه نزد او جز به فرمانش شفاعت كند، آنچه را پيش روى آنها “بندگان”و پشت سر آنهاست مىداند، و از گذشته و آيندهى آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى كه او بخواهد احاطه به علم او ندارند، كرسى او آسمانها و زمين را دربرگرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمين براى او گران نيست، و او بلند مرتبه و باعظمت است).
فضائل بعضی از سوره‌های و آیات قرآن
* سوره فاتحه: عظیمترین سوره قرآن و شفاء هر دردی است.
* سوره بقره و آل عمران: روز قیامت مانند دو ابر “سایبان”از صاحب خود حمایت می‌کنند.
* آیت الکرسی: عظیمترین آیه قرآن است سبب حفظ بندگان است (بوسیله خدا).
* دو آیه آخر سوره بقره: از هر بلائی آدمی را کفایت می‌کند.
* ده آیه اول سوره کهف: از فتنه دجال در أمان خواهی ماند.
* سوره اخلاص “قل هو الله احد»: معادل یک سوم قرآن است.
* آنچه را بیمار در حال بیماری خود باید بگوید. رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (البقره: 201).
“پروردگارا! به ما در دنيا (نيكى) عطا كن! و در آخرت نيز (نيكى) مرحمت فرما! و ما را از عذاب آتش نگاه دار!”.
فضیلت: بیماری که این دعا را بخواند خداوند او را شفا می‌دهد.
* دعا برای مریض: “أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِيْمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ أَنْ يَشْفِيَكَ”. (هفت بار بخواند). مسلمانى كه به عيادت مريضى برود كه اجلش فرا نرسيده است، و اين دعا را هفت بار بر او بخواند، مريضش شفا مىيابد. (الترمذي وأبوداود، ونگا: صحيح الترمذي2/210 وصحيح الجامع 5/180).
(از خداوند عظيم، پروردگار عرش بزرگ، مىخواهم كه تو را شفا دهد).
“لاَ بَأْسَ طَهُوْرٌ إِنْ شَاءَ اللهُ”. (البخاري مع الفتح 10/118).
(هيچ باكى نيست، اين بيمارى به خواست خداوند، پاك كنندهى “گناهان”است).
افسون و دعاهای شرعی برای بیماری و چشم بد و سِحْر
1- “أَذْهِبِ البَأس، ربَّ الناس، واشفِ أنتَ الشَّافِي لا شِفاءَ إلاَّ شفاءُكَ شِفاءً لا يغادُر سَقَماً”.
“اي پروردگار انسانها! (هرگونه) زيان و ترس را زايل فرما و شفا(ي عاجل) عنايت كن كه همانا تو (تنها) شفا دهنده هستي و جز شفاي تو كه تمامي بيماري‌ها را درمان مي‌بخشد شفايي وجود ندارد”.
2- رسول الله ص فرمود: دستت را بر جايى كه درد احساس مىشود بگذار، و سه بار “بِسْمِ اللهِ”بگو: سپس هفت بار بگو: “أَعُوْذُ بِاللهِ وَقُدْرَتِهِ مِنْ شَرِّ مَا أَجِدُ وَأُحَاذِرُ”. (مسلم 4/1728).
(من بـه خـدا و قدرتش پناه مىبرم از شرّ آنچه به آن دچار مىشوم و از آن بيم دارم و مىترسم).
3- “بِسْمِ اللهِ أرقيِكَ، مِن كُلِّ شيٍ يُوذيكَ، مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أو عَينِ حَاسِدٍ، اللهُ يَشْفِيكَ، بِسم اللهِ أرقيكَ”. “به نام خداوند آنچه (از ارواح پليد و غيره كه) موجبات اذيت و آزار تو (بيمار) را فراهم مي‌كنند از تو دور ميسازم و از گزند هر نفس (سركش) يا چشم زخم حسودي ميرهانمت. (بيترديد) اين خداست كه تو را شفا ميدهد و من (تنها) با نام و ياد او به مداوايت ميپردازم”.
اذکار “ذکرهای”متنوع و گوناگون
1- هنگام وارد شدن به هر خانه‌ای: “أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ”. [هنگام شب، سه بار خوانده شود]. هركس شامگاه سه مرتبه آنرا بخواند سختىهاى آن شب به او ضررى نمىرساند. (أحمد 2/290 والنسائي در كتاب: عمل اليوم والليلة شمارهى 590 وابن السني شمارهى 68، ونگا: صحيح الترمذي 3/187، وصحيح ابن ماجه 2/266 وتحفة الأخيار ص45).
فضیلت: تا هنگامی که در آن منزل است ضرری به او نمی‌رسد.
2- بعد از وضوء: “أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ ..”. (مسلم1/ 209).
(شهادت مىدهم كه بجز الله، معبودى “بحق” وجود ندارد، يكتاست وشريكى براى او نيست، وشهادت مىدهم كه محمد، بنده و فرستادهى اوست).
فضیلت: کسی که این ذکر را بعد از وضوء بخواند درهای هشتگانه بهشت بر او باز می‌شود.
3- هنگام دعا کردن: “اللَّهُمَّ إِنّيْ أَسْأَلُكَ بِأَنِّيْ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، الأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِيْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُوْلَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفْواً أَحَدٌ”. (أبوداود2/62والترمذي 5/515 وابن ماجه 2/ 1267 وأحمد 5/360 ونگا: صحيح ابن ماجه 2/329 وصحيح الترمذي 3/163).
(پروردگارا! من تنها از تو “احتياجاتم را”مىخواهم، چرا كه شهادت مىدهم كه تو الله هستى، و هيچ معبودى بجز تو “بحق”وجود ندارد، تو آن يكتا و بىنيازى هستى كه نه زاده است، و نه زائيده شده است، و همتايى ندارد).
فضیلت: این دعا نام خداست اگر بوسیله آن چیزی طلب شود عطا می‌شود. واگر دعائی شود قبول می‌شود.
4- به هنگام مصیبت: “إِنَّا ِللهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُوْنَ، اللَّهُمَّ أَجُرْنِيْ فِيْ مُصِيْبَتِيْ وَأَخْلِفْ لِيْ خَيْراً مِنْهَا”. (مسلم 2/632).
(بدون ترديد ما از آنِ الله هستيم و بازگشت همهى ما بسوى اوست. الهى! مرا در مقابل مصيبت، پاداش ده، و در عوض آن چيز بهترى به من عنايت فرما).
فضیلت: در صورت خواندن این دعا در این مصیب اجر و پاداش را می‌گیری و بهتر از آن را خداوند عطا می‌فرماید.
5- برای محافظت اطفال: رسول الله ص با خواندن اين كلمات، حسن و حسين م را به خدا مىسپرد تا آنها را حفاظت كند: “أُعِيْذُكُمَا بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانِ وَهَامَّةٍ، وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لاَمَّةٍ”. (البخاري 4/119 از حديث ابن عباس م).
(من شما دو نفر “حسن و حسين م”را به وسيلهى كلمات كامل الله از بدى هر شيطان و جانور زهردار و زخم چشم به حفظ خدا مىسپارم).
فضیلت: این دعا چشم بدخواه را دفع می‌کند.
6- هنگام خشمگین شدن: “أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ”. (البخاري 7/99 ومسلم 4/2015). (از شيطان رانده شده به الله پناه مىبرم).
فضیلت: خشم زائل می‌شود.
7- برای راندن و دور کردن شیطان و وسوسه‌های او:
1- ذکر الله 2- پناه بردن به خدا “أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ”. 3- اذان 4- اقامه.
8- هنگام دیدن چیزی شگفت‌آور: “مَا شَاءَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ”.
هر چه خدا بخواهد، قوتی نیست مگر به خدا.
فضیلت: خداوند آنرا خجسته و با برکت می‌نماید.
9- هرگاه از قومی ترسیدید بگویند: “اللَّهُمَّ اكْفِنِيْهِمْ بِمَا شِئْتَ”. (مسلم 4/2300).
(اى الله! تو در برابر دشمنان به هر طريق كه مىخواهى، مرا كفايت فرما). فضیلت: خداوند آنها را دفع می‌نماید.
10- هنگام تعزیه: “إِنَّ ِللهِ مَا أَخَذَ، وَلَهُ مَا أَعْطَى وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِأَجَلٍ مُسَمَّى … فَلِتَصْبِرْ وَلِتَحْتَسِبْ”. (البخاري 2/80 ومسلم 2/636).
(همانا آنچه را كه خداوند گرفت، از آنِ خودش بود، و آنچه را كه داده است نيز مال خود او مىباشد، مسلّماً هر چيز، ميعاد معينى دارد، لذا بايد صبر كنى و اميد ثواب داشته باشى).
فضیلت: موجب کاستن اندوه اهل میت است.
ذکرهای مهم “عظیم”
1- سبحان الله (100) بار یک، هزار نیکی برایش نوشته می‌شود، یا یک هزار گناه او محو می‌گردد.
2- سبحان الله وبحمده (100) بار، بوسیله آن گناهان آمرزیده می‌شوند اگرچه مثل کف دریا باشد.
3- “لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ". (البخاري 7/67 ومسلم با همين لفظ 4/2071، ونگا: فضيلت كسى كه در هر روز صد بار آنرا مىگويد، در همين كتاب).
(هيچ معبودى به جز الله “بحق”وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد، پادشاهى و ستايش از آنِ او است، و او بر هر چيز تواناست).
(100) بار، این ذکر معادل آزاد کردن (10) بنده وبدست آوردن (100) حسنه و آمرزیده شدن (100) گناه و پناهگاهی امن از دست شیطان است.
4- “سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيْمِ”. (البخاري 7/168ومسلم 4/2072).
(الله پاك و منزّه است، و او را ستايش مىكنم، خداوند عظيم، پاك و منزّه است).
5- “وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ”. (أبوداود 4/ 325 والترمذي 5/490، و نگا: صحيح الترمذي3/151).
(و هيچ قدرت و توانائى جز از طرف خدا نيست).
به هر تعداد خوانده شود: گنجی از گنجهای خداست.
6- “سُبْحَانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ ِللهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَاللهُ أَكْبَرُ”بگويم، نزد من از آنچه كه خورشيد بر آن طلوع كرده است (يعنى همهى دنيا) دوست داشتنىتر است). (مسلم 4/2072).
7- “اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى نَبِينَا مُحَمَّدٍ”. به هر تعداد خوانده شود.خدایا بر محمد پیامبر ما درود و سلام بفرست. پیامبر فرموده هر کس یک صلوات بر من فرستد خداوند ده صلوات بر او می‌فرستد.8- “أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ»: آمرزش می‌خواهم از خداوند و به او باز می‌گردم.به هر تعداد موجب کفارت گناهان است.9- قبل از برخاستن از مجلس بگوید: “سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ”.
(خدايا! تو پاك و منزّهى، تو را ستايش مىكنم، و گواهى مىدهم كه بجز تو، معبود ديگرى “بحق”وجود ندارد و از تو آمرزش مىخواهم و بسوى تو توبه مىكنم).
10- “اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ”. (البخاري 7/158).
(بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، سنگينى وام، غلبهى مردان، به تو پناه مىبرم).
به هر تعداد خوانده شود: غم و اندوه را برطرف می‌نماید.
وصیت پیامبر ص: “لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْباً مِنْ ذِكْرِ اللهِ”.
(الترمذي 5/458، وابن ماجه 2/1246 ونگا: صحيح الترمذي 3/139، وصحيح ابن ماجه 2/317).
(پيوسته زبانت با ياد خدا تَر باشد).
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
0 نظرات:
ارسال یک نظر