در دو شماره ی پیشین گفته بودیم که:
اگر بخواهیم احادیث را از جهت اینکه به چه کسی منتهی می شوند و به اصطلاح متن حدیث از جانب چه کسی است، سه نوع حدیث را می توان تعریف کرد:
حدیث مرفوع، حدیث موقوف و حدیث مقطوع.
و اکنون می پردازیم به حدیث مقطوع:
ج) حدیث مقطوع چیست؟
به آنچه که از اقوال و افعالی از تابعین که به آنها منتهی شده باشد گفته میشود. بعبارتی ديگر روایتی است که فقط به تابعی متصل شود مثلا گویند ( قال مالک بن دینار فلان) که مالک بن دینار صحابی نیست بلکه از طبقه تابعین می باشد.
مانند این گفته حصن بصری تابعی که هنگامی از او در مورد نماز خواندن پشت سر مبتدع می پرسند جواب می دهد: « صل و علیه بدعته» یعنی : نماز بخوان ، چرا که بدعتش به خودش برمی گردد.
سوال) آیا احادیث موقوف یا مقطوع در اثبات احکام شرعی قابل پذیرش هستند؟
جواب: اگر احادیث موقوف حکما مرفوع باشند مادامیکه روایت (صحیح یا حسن) باشد قابل استناد است. ولی اگر حکما مرفوع نباشد و بلکه اجتهاد صحابی باشد در اینصورت بین علما اختلاف است، ولی صحیح آنست که اجتهاد صحابی حجت نیست بلکه بعنوان یک اجتهاد از صحابی ممکن است درست باشد یا اشتباه، اما احادیث مقطوع نیزبرای اثبات احکام شرعی دارای حجت نیستند و همانند حدیث موقوف که اجتهاد صحابی است آنها نیز جزو اجتهادات تابعین بوده و بعنوان ادله احکام قابل استناد نیستند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر