افترائات تشيع بر عبدالله بن عمر رضي الله عنه

افترائات تشيع بر عبدالله بن عمر رضي الله عنه

محمد تقي الحكيم در كتاب الزواج الموقت و دوره في حل مشكلات الجنس در صفحه 41 مي‌نويسد: يكي از كساني كه منكر ازدواج موقت شده‌اند فرزند عمر بن الخطاب يعني عبدالله بن عمر است از او درباره حكم نكاح موقت پرسيدند ايشان گفت: قسم به خدا ما در زمان رسول الله زنا كار نبوديم، و يك بار ديگر نيز از او پرسيدند فرمود: آن حلال است سائل به او گفت: پدرت عمر آن را حرام گردانده است عبدالله بن عمر در جواب گفت: اگر پدرم آن را حرام و رسول الله آن را حلال گردانده باشد بر ما اتباع چه كسي لازم و ضروري است، از اين روايت و داستان نه تنها حلت نكاح موقت را اثبات مي‌نمايند بلكه از آن اين مسئله را نيز ثابت مي‌نمايد كه حضرت عبدالله بن عمر به اجتهاد در مقابل نهي معتقد بودند و نظريه پدر خويش را قبول نداشتند، حربه‌ي ديگري كه در اينجا بكار مي‌بندند در پاورقي مصادر و مراجع اهل سنت از جمله كتاب ترمذي را حواله مي‌دهند در حالي كه اين روايت هرگز در كتابهاي اهل سنت موجود نيست و اين داستان دروغين در كتاب المسائل الفقهيه صفحه 93 و كتاب المتعه نوشته فكيكي در صفحه 54 نقل شده است كه هر دو مولف آن كتابها اهل تشيع هستند، روايت حلت نكاح متعه هرگز از حضرت عبدالله بن عمر ثابت نيست بلكه خلاف آن رواياتي كه دال بر حرمت نكاح موقت هستند از ايشان ثابت است كه در اينجا به برخي از آن روايات اشاره مي‌شود.
1- از حضرت نافع روايت است كه ايشان از حضرت عبدالله بن عمر نقل مي‌كنند كه ايشان فرمودند: آن حضرت در روز فتح خيبر از گوشت الاغ و نكاح متعه موقت ما را بازداشتند.
2- از حضرت سالم بن عبدالله روايت است كه ايشان مي‌فرمايند از پدرم در باره‌ي نكاح موقت سوال شد ايشان فرمودند: نكاح موقت زنا است.
3- از حضرت سالم بن عبدالله روايت است كه در نزد عبدالله بن عمر به او گفتند عبدالله بن عباس نكاح موقت را جايز و حلال مي‌دانند ايشان فرمودند: سبحان الله من گمان نمي‌برم كه عبدالله بن عباس به آن دستور دهند و چنين كاري را جايز بدانند، به او گفتند: او به نكاح موقت دستور و تاكيد نموده است ايشان فرمودند: در آن زمان عبدالله بن عباس كودكي بيش نبود كه آن حضرت ما را از آن نهي فرمودند و ما هرگز زنا را جايز نمي‌دانيم.
4- از عبدالله بن عمر روايت است كه از او پرسيدند حكم نكاح موقت چيست ايشان فرمودند حرام است، در جواب به او گفتند: عبدالله بن عباس به آن فتوي داده است و آن را جايز قرار داده است، ايشان فرمودند قسم به خدا عبدالله بن عباس به تحقيق مي‌داند كه آن حضرت ص آن را حرام گرداندند و حرمت آن را در روز خيبر اعلام داشتند.