قاضي ابوبكر بن العربي رحمه الله

 قاضي ابوبكر بن العربي رحمه الله

امام علامه قاضي حافظ ابوبكر محمدبن الله بن محمد بن عبدالله بن العربي اندلسي اشبيلي مالكي صاحب تصانيف و تأليفات فراوان در شعبان سال 468 ه در خانواده اي اهل علم و دانش پرور كه روابط نزديكي با معتمد بن عباد حاكم مشهور اشبيليه داشت به دنيا آمد. پدرش از بزرگان اصحاب امام ابن حزم ظاهري بود و برعكس او پسرش ابوبكر از منتقدان ابن حزم بوده ورديه هاي فراواني بر افكار و آراء وي نوشته است. به همراه پدرش براي فراگيري بيشتر علوم و دانش هاي زمان به مشرق عالم اسلامي رفت و از مراكز علمي مشهور آن زمان مانند بغداد و قاهره و دمشق و خراسان ديدن كرد و محضر علماي بزرگ زمانش نظير امام محمد غزالي و الشاشي و طرطوشي و تبريزي را درك كرد و به حج رفت و از علماي حرمين استفاده كرد. طي اين سفر طولاني پدرش وفات يافت و در بيت المقدس او را به خاك سپرد و خودش در سال491 ه به اندلس بازگشت.

ابن العربي زيرك و باهوش، شيرين سخن، نيكو خصال و جامع علوم زمان خود بود. در اشبيليه به قضاوت گمارده شد. و به شدت با مفاسد اجتماعي به مبارزه پرداخت و مفسدان و خلافكاران را به شدت مجازات كرد. اهالي اشبيليه از زمان معتمد بن عباد به خوشگذراني و تفريح و بيكاري عادت كرده بودند. ابن العربي براي اصلاح اين وضعيت، احكام سختي وضع كرد. اين رفتار وي بر حاكم و طبقات مردم گران آمد. لذا او را از منصبش عزل كردند. پس از آن بود كه به تعليم علوم و تاليف كتب روي آورد. و آنقدر در اين مسير پيش رفت كه به نظر بسياري از اهل علم به درجه اجتهاد نائل آمده است.

ابن العربي تصانيف سودمند فراواني از خود باقي گذاشت. از مشهورترين تصانيف او تفسير با ارزش وي بنام احكام القرآن است كه قرطبي تفسير مشهورش را براساس آن نگاشت. كتاب ديگر وي «عارضه الاحوذي» در شرح سنن ترمذي نام دارد. بسياري از كتب وي متأسفانه يا از بين رفته و يا هنوز بصورت خطي در كتابخانه هاست و به چاپ نرسيده است. كتاب مشهور ديگر وي «العواصم من القواصم» است كه در آن به دفاع از مقام عالي صحابه پرداخته و علو مقام آنها را اعاده كرده است. وي با اين كتاب دماغ همه دشمنان صحابه رضي الله عنهم –كه بعد از پيامبران بهترين انسانها هستند -را به خاك ماليده است. هيچ ايرادي بر ابن العربي گرفته نشده جز انتقاد و نكوهش شديدي كه از ابن حزم كرده است و اين را علما بر او عيب دانسته اند. شايد هم اين شيوه معمول در آن عصر بوده است زيرا خود ابن حزم هم از مخالفانش به شدت انتقاد كرده است. از اين رو خداوند كس ديگري را گماشته تا همان معامله را با او بكند. ابوبكر با حكومت موحدين نيز مخالف بود وآرائ وانديشه هاي اعتزالي موحدين رامردود مي دانست. لذا او رابه مركز كشور مغرب كه درآن زمان شهر فاس بود؛بردندتا اورابراي گرفتن بيعت وتأييدحكومت تحت فشاربگذارند،بويژه كه او از علماي بزرگ اندلس محسوب مي شد.درشهر فاس بود كه اجلش در6ربيع الأول سال543 ه رسيدودرهمانجا به خاك سپرده شد.رحمتهاي بي كران خداوند بر او بادوپاداش فراوان به او دهد!

مترجم: ابويحيي
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com

0 نظرات:

ارسال یک نظر