اتفاقيه هاى شيعيان صفويه با صليبيان بر عليه خلافت اسلامى عثمانى
بعد از شكست سختى كه صفويه درچالدران ازدست عثمانيان خورد براى اتفاق با صليبيان پرتغال وارد عمل شد ومهمترين بندهاى اتفاقيه اين بود كه:
1- نيروى دريايى پرتغال با لشكر ايران براى حمله به بحرين و قطيف (شهرى است در عربستان سعودى الان) كه در دست عثمانيان بودند همكارى كند.
2- هر دو دولت براى خاموش كردن شورش هاى مردم بلوچستان و مكران –كه اهل سنت هستند- همكارى كنند و برتغال در خاموش كردن اين شورش ها وارد عمل شود.
3- هر دو دولت در مقابل عثمانى متحد گردند.
4- ايران از جزيرهء هرمز دست برداشته وموافقت كند كه حاكم آن تابع پرتغال باشد ودر امور داخلى آن جزيره دخالت نكند.
ودر ضمن مرشد كامل صفويه! سفيرهايى به دربار ونيز فرستاده وتقاضا نمود كه آنهاازراه دريا وخشكى به عثمانى حمله كنند، وازاسپانيا ومجارستان تقاضا نمود كه ازاولى از راه بندقيه خاك عثمانى را تقسيم كنند كه قسمت اروپايى خلافت مال اسپانيا وقسمت آسيايى آن مال دومى باشد، واين فقط يكى ازپيشنهادهايى بود كه سفراء ايران-تازه بزور شيعه شده- هزاران كيلومتررا در راه آن طى ميكردند، تا برعليه مسلمين با صليبيان همكارى كنند، وبدون ترديد اين يك فرصت حياتى براى صليبيان غرب بود تا بقول خودشان مثل الجزائرى ها قرآن نخوانند، اينست افتخار تاريخى شيعيان.
0 نظرات:
ارسال یک نظر