ابوسعید انصاری
پنج شنبه 29 ژوئيه 2010 - 7 مرداد 1389
خاص سنى نيوز: متأسفانه امروزه عده‌ای انسان های گمراه و نویسندگان کوتاه فکر را می‌بینیم که حلال را حرام و حرام را حلال می کنند، وقتی از آنها دلیل بخواهید می گویند: این مسایل در قرآن ذکر نشده و یا در قرآن حرام نشده‌است، پس نزد ما هم، حرام نیستند و کاری به حدیث نداریم، که آنها را حرام کرده است یا نه و كارشان به جایی رسیده که به رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم توهین می کنند و اصحاب رضی الله عنهم اجمعین را متهم می نمایند و حتی محدثین بزرگی چون امام بخاری رحمه الله را مورد سب شتم قرار می دهند. و طوری که در مقاله گذشته گفتیم اینها فرزندان نا مشروع مذهب باطل شیعه و یکی از افرازات کثیف روافض هستند.
این عده که فقط خود را ملزم به پیروی از قرآن كريم می‌دانند و احادیث را قبول ندارند به (قرآنیون يا قرآنی ها) شهرت یافته‌اند درحالیکه جاهلترین انسانها به قرآن هستند، از نظر آنها فقط قرآن برای زندگی بشری کافی است و احادیث و سنّت نبوی صلی الله علیه وآله وسلم قابل قبول نیست و لزومی ندارد.
آنها قرآن را از براساس عقل و هوی و هوسشان تفسیر می‌کنند و برای تفسیر قرآن کاری به سنّت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم ندارند و اگر هم، دنبال سنّت و احادیث رسول‌الله صلی الله علیه وآله وسلم بروند آنچه را قبول می‌کنند که با عقل و هوی و هوسشان همخوانی دارد و آنچه را هم که با آن همخوانی ندارد رد می‌کنند.
پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در زمان حیاتشان، ما را از چنین قوم و تفکری بازداشته و می‌فرمایند:
(لا ألفین أحدکم متکئا علی أریکته یأتیه الأمر من أمری مما أمرت به و أو نهیت عنه، فیقول لا أدری ما وجدنا فی کتاب الله إتبعناه).
«کسی از شما را نبینم، در حالیکه بر جایش تکیه داد ـ لم داده است ـ و دستوری از دستورات، من ـ آنچه بدان امر کرده و یا از آن نهی کرده‌ام ـ برایش بیاید و بگوید، من نمی‌دانم و تنها از آنچه که در قرآن آمده، پیروی می‌کنم و کاری به فرموده پیامبر ندارم» .
و همچنین از ابوهریره رضي الله عنه، روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم می‌فرمایند:
(ترکت فیکم أمرین لن تضلوا ما تمسکتم بهما کتاب الله و سنة رسول‌الله)
«در میان شما دو چیز را به جا می‌گذارم و مادامی که به آن دو دست بگیرید و به آن عمل کنید گمراه نمی‌شوید، کتاب الله و سنّت رسول‌الله (همان احادیث و روایات رسول‌الله)»
در این حدیث، پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم پیروی تنها از قرآن را بدون همراهی حدیث گمراهی و ضلالت دانسته اند. و در جای دیگری می‌فرمایند:
(ما وجدنا فیه حرام حرمناه إلا و إنی أوتیت القرآن و مثله معه)
«اقوامی پیدا می‌شوند و آنچه را که در قرآن حرام است، حرام می‌دانند در حالیکه به من قرآن و آنچه که مانند قرآن و همراه قرآن است، داده شده است (حدیث و سنّت)».
و یا می‌فرمایند:
(ألا إن ما حرّم رسول‌الله مثل ما حرّم الله)
«آگاه باشید آنچه را که پیامبر حرام کرده مانند این است که الله آنرا حرام کرده باشد».
مـتأسفانه امروزه کتابهای زیادی درباره شریعت و اعتقادات اسلامی نوشته می‌شود و نویسندگان این کتابها، به اقرار خودشان می‌گویند که ما برای نوشتن این کتابها هیچگونه مراجعه‌ای به احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نداشته و فقط به قرآن مراجعه کرده‌ایم، در حالیکه می‌دانیم شریعت و اعتقادات اسلامی تنها قرآن نیست بلکه احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم هم جزو شریعت اسلام است، و قرآن و حدیث پیوسته و همیشه با هم هستند و مانند دو بال، برای پرواز عمل می‌کنند و پرواز با یک بال ممکن نیست، کسی که به یکی از آن دو دست بگیرد و از آن، پیروی کند در اصل به هیچکدام دست نگرفته و از هیچکدام پیروی نکرده است، زیرا هر یک از آن دو به پیروی به دیگری امر می‌کنند، همچنان که الله متعال در آیات متعددی به این مطلب اشاره کرده است و می‌فرماید :
(مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّه) (نساء / 80)
«هر کس از پیامبر اطلاعت کند به حقیقت از الله اطاعت کرده است».
(فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا) (نساء / 65)
«قسم به الله آنها ایمان نمی‌آورند، مگر آنکه تو را در آنچه که دچار اختلاف می‌شوند داور قرار دهند و سپس به آنچه که برایشان حکم کردی در دلشان هیچگونه ناراحتی وجود نداشته باشد و تماماً تسلیم شده باشند».
(وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا) (احزاب / 36)
«برای هیچ زن و مرد مؤمن و مسلمانی درست نیست وقتی که الله و رسولش به امری دستور دادند منتظر بماند ـ و خود را در انجام دادن و یا انجام ندادن آن صاحب اختیار بداند ـ بلکه باید فوراً به آن امر، عمل کند و هر کسی از الله و رسولش سرپیچی کند، به حقیقت دچار گمراهی آشکاری شده است.»
(وَمَا آَتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) (حشر/ 7)
«و به آنچه که پیامبر دستور می‌دهد چنگ زنید و به آن عمل کنید و از هر آنچه که شما را بر حذر می‌دارد و نهی می‌کند دست بکشید و آنرا انجام ندهید».
و به مناسبت این آیه، روایتی از ابن مسعود می‌آوریم که روزی زنی پیش ابن مسعود آمد و گفت: تو آن کسی هستی که می‌گویی:
«لعن الله النامصات والمتنمصات و الواشمات و ... الحدیث. قال: نعم. قالت: فإنی قرأت کتاب الله من أوله الی آخره فلم أجد ما فیه تقول. فقال: لها إن کنت قرأتیه لوجدیته، أما قرأت: و ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا. قالت: بلی قال: فقد سمعت رسول‌الله یقول: «لعن الله النامصات والمتنمصات و و الواشمات و ... الحدیث»
«آیا تو آن کسی هستی که می‌گوید: «لعنت [دوری از رحمت] الله بر آن زنی که موی ابروی زنان را برمی‌دارد و بر آن زنانی که موی ابرویشان را برمی‌دارند و همچنین لعنت الله بر آن زنانی که خال برای دیگران می‌کوبند و ... تا آخر حدیث» ابن مسعود رضي الله عنه فرمود: بله من این حرفها را گفته‌ام، آن زن گفت: من تمام قرآن را خوانده‌ام و اصلاً چنین چیزهایی را در آن ندیده‌ام، ابن مسعود به آن زن گفت: اگر خوانده بودی آنرا می‌یافتی. آیا این آیه را نخوانده‌ای که الله متعال می‌فرماید:
(وَمَا آَتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) (الحشر 7)
«و هر چه پيامبر به شما بدهد (و امر کند)، آن را بگيريد و هر چه شما را از آن منع كند پس، از آن باز ايستيد بي‌گمان الله سخت كيفر است بر كساني كه او را نافرماني كنند»
زن گفت: بله خوانده‌ام، ابن مسعود هم گفت: من هم این سخنان را از پیامبر شنیده‌ام و براى شما گفته‌ام».
خاص سنى نيوز: متأسفانه امروزه عده‌ای انسان های گمراه و نویسندگان کوتاه فکر را می‌بینیم که حلال را حرام و حرام را حلال می کنند، وقتی از آنها دلیل بخواهید می گویند: این مسایل در قرآن ذکر نشده و یا در قرآن حرام نشده‌است، پس نزد ما هم، حرام نیستند و کاری به حدیث نداریم، که آنها را حرام کرده است یا نه و كارشان به جایی رسیده که به رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم توهین می کنند و اصحاب رضی الله عنهم اجمعین را متهم می نمایند و حتی محدثین بزرگی چون امام بخاری رحمه الله را مورد سب شتم قرار می دهند. و طوری که در مقاله گذشته گفتیم اینها فرزندان نا مشروع مذهب باطل شیعه و یکی از افرازات کثیف روافض هستند.این عده که فقط خود را ملزم به پیروی از قرآن كريم می‌دانند و احادیث را قبول ندارند به (قرآنیون يا قرآنی ها) شهرت یافته‌اند درحالیکه جاهلترین انسانها به قرآن هستند، از نظر آنها فقط قرآن برای زندگی بشری کافی است و احادیث و سنّت نبوی صلی الله علیه وآله وسلم قابل قبول نیست و لزومی ندارد.
آنها قرآن را از براساس عقل و هوی و هوسشان تفسیر می‌کنند و برای تفسیر قرآن کاری به سنّت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم ندارند و اگر هم، دنبال سنّت و احادیث رسول‌الله صلی الله علیه وآله وسلم بروند آنچه را قبول می‌کنند که با عقل و هوی و هوسشان همخوانی دارد و آنچه را هم که با آن همخوانی ندارد رد می‌کنند.
پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در زمان حیاتشان، ما را از چنین قوم و تفکری بازداشته و می‌فرمایند:
(لا ألفین أحدکم متکئا علی أریکته یأتیه الأمر من أمری مما أمرت به و أو نهیت عنه، فیقول لا أدری ما وجدنا فی کتاب الله إتبعناه).
«کسی از شما را نبینم، در حالیکه بر جایش تکیه داد ـ لم داده است ـ و دستوری از دستورات، من ـ آنچه بدان امر کرده و یا از آن نهی کرده‌ام ـ برایش بیاید و بگوید، من نمی‌دانم و تنها از آنچه که در قرآن آمده، پیروی می‌کنم و کاری به فرموده پیامبر ندارم» .
و همچنین از ابوهریره رضي الله عنه، روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم می‌فرمایند:
(ترکت فیکم أمرین لن تضلوا ما تمسکتم بهما کتاب الله و سنة رسول‌الله)
«در میان شما دو چیز را به جا می‌گذارم و مادامی که به آن دو دست بگیرید و به آن عمل کنید گمراه نمی‌شوید، کتاب الله و سنّت رسول‌الله (همان احادیث و روایات رسول‌الله)»
در این حدیث، پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم پیروی تنها از قرآن را بدون همراهی حدیث گمراهی و ضلالت دانسته اند. و در جای دیگری می‌فرمایند:
(ما وجدنا فیه حرام حرمناه إلا و إنی أوتیت القرآن و مثله معه)
«اقوامی پیدا می‌شوند و آنچه را که در قرآن حرام است، حرام می‌دانند در حالیکه به من قرآن و آنچه که مانند قرآن و همراه قرآن است، داده شده است (حدیث و سنّت)».
و یا می‌فرمایند:
(ألا إن ما حرّم رسول‌الله مثل ما حرّم الله)
«آگاه باشید آنچه را که پیامبر حرام کرده مانند این است که الله آنرا حرام کرده باشد».
مـتأسفانه امروزه کتابهای زیادی درباره شریعت و اعتقادات اسلامی نوشته می‌شود و نویسندگان این کتابها، به اقرار خودشان می‌گویند که ما برای نوشتن این کتابها هیچگونه مراجعه‌ای به احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نداشته و فقط به قرآن مراجعه کرده‌ایم، در حالیکه می‌دانیم شریعت و اعتقادات اسلامی تنها قرآن نیست بلکه احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم هم جزو شریعت اسلام است، و قرآن و حدیث پیوسته و همیشه با هم هستند و مانند دو بال، برای پرواز عمل می‌کنند و پرواز با یک بال ممکن نیست، کسی که به یکی از آن دو دست بگیرد و از آن، پیروی کند در اصل به هیچکدام دست نگرفته و از هیچکدام پیروی نکرده است، زیرا هر یک از آن دو به پیروی به دیگری امر می‌کنند، همچنان که الله متعال در آیات متعددی به این مطلب اشاره کرده است و می‌فرماید :
(مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّه) (نساء / 80)
«هر کس از پیامبر اطلاعت کند به حقیقت از الله اطاعت کرده است».
(فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا) (نساء / 65)
«قسم به الله آنها ایمان نمی‌آورند، مگر آنکه تو را در آنچه که دچار اختلاف می‌شوند داور قرار دهند و سپس به آنچه که برایشان حکم کردی در دلشان هیچگونه ناراحتی وجود نداشته باشد و تماماً تسلیم شده باشند».
(وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا) (احزاب / 36)
«برای هیچ زن و مرد مؤمن و مسلمانی درست نیست وقتی که الله و رسولش به امری دستور دادند منتظر بماند ـ و خود را در انجام دادن و یا انجام ندادن آن صاحب اختیار بداند ـ بلکه باید فوراً به آن امر، عمل کند و هر کسی از الله و رسولش سرپیچی کند، به حقیقت دچار گمراهی آشکاری شده است.»
(وَمَا آَتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) (حشر/ 7)
«و به آنچه که پیامبر دستور می‌دهد چنگ زنید و به آن عمل کنید و از هر آنچه که شما را بر حذر می‌دارد و نهی می‌کند دست بکشید و آنرا انجام ندهید».
و به مناسبت این آیه، روایتی از ابن مسعود می‌آوریم که روزی زنی پیش ابن مسعود آمد و گفت: تو آن کسی هستی که می‌گویی:
«لعن الله النامصات والمتنمصات و الواشمات و ... الحدیث. قال: نعم. قالت: فإنی قرأت کتاب الله من أوله الی آخره فلم أجد ما فیه تقول. فقال: لها إن کنت قرأتیه لوجدیته، أما قرأت: و ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا. قالت: بلی قال: فقد سمعت رسول‌الله یقول: «لعن الله النامصات والمتنمصات و و الواشمات و ... الحدیث»
«آیا تو آن کسی هستی که می‌گوید: «لعنت [دوری از رحمت] الله بر آن زنی که موی ابروی زنان را برمی‌دارد و بر آن زنانی که موی ابرویشان را برمی‌دارند و همچنین لعنت الله بر آن زنانی که خال برای دیگران می‌کوبند و ... تا آخر حدیث» ابن مسعود رضي الله عنه فرمود: بله من این حرفها را گفته‌ام، آن زن گفت: من تمام قرآن را خوانده‌ام و اصلاً چنین چیزهایی را در آن ندیده‌ام، ابن مسعود به آن زن گفت: اگر خوانده بودی آنرا می‌یافتی. آیا این آیه را نخوانده‌ای که الله متعال می‌فرماید:
(وَمَا آَتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ) (الحشر 7)
«و هر چه پيامبر به شما بدهد (و امر کند)، آن را بگيريد و هر چه شما را از آن منع كند پس، از آن باز ايستيد بي‌گمان الله سخت كيفر است بر كساني كه او را نافرماني كنند»
زن گفت: بله خوانده‌ام، ابن مسعود هم گفت: من هم این سخنان را از پیامبر شنیده‌ام و براى شما گفته‌ام».
0 نظرات:
ارسال یک نظر