اجرت و مزد زنان متعه شده
براي تسهيل امر نكاح موقت و فراهم شدن امكانات ازدواج موقت و اشاعهي آنان تشيع روايات جعلي زيادي را به ائمه نسبت دادهاند كه در اينجا به بخشي از آن روايات اشاره ميشود:
1- از ابوبصير روايت است كه ميفرمايند از امام جعفر صادق دربارهى نكاح موقت پرسيدم ايشان فرمودند متعه جايز و حلال است و در آن كافي است كه به مقدار يك درهم و يا بيشتر به زن به عنوان مهر پرداخت شود([1]).
2- احول ميگويد از امام جعفر صادق پرسيدم كمترين چيزي كه توسط آن زنان در نكاح موقت به عقد شوهرانشان در ميآيند چيست؟ ايشان فرمودند يك كف گندم كافي است([2]).
3- يونس از امام جعفر صادق چنين روايت ميكنند: كمترين چيزي كه در نكاح موقت به عنوان مهريه ميتواند قرار گيرد يك كف طعام است([3]).
4- عبدالرحمن بن كثير از امام جعفر صادق چنين روايت ميكنند: زني در نزد حضرت عمر آمد و گفت من زنا نمودهام مرا پاك نماييد ايشان دستور رجم او را صادر كردند اين خبر به حضرت علي رسيد ايشان از آن زن پرسيدند چگونه زنا كرديد ايشان گفتند در صحرا رفته بودم كه تشنگي بسيار شديدي مرا گرفت و از يك اعرابي مقداري آب طلب كردم ايشان از دادن آن اباء ورزيدند و من نيز خود را در اختيار او قرار دادم تا اينكه به من آب نوشاند، امام علي فرمودند قسم به خدا اين ازدواجي است كه شما انجام دادهايد([4]).
يكي ديگر از افترائات و سخريات تشيع اين است كه در ازدواج موقت شوهر ميتواند از مهريه زن در صورت امتناع و يا غيبت در ايام عقد شده از مبلغ عقد شده كم نمايد و از دادن كل مبلغ به آن زن جلوگيري و ممانعت به عمل آورد.
1- از عمر بن حنظله روايت است كه ميفرمايد از امام جعفر صادق پرسيدم من با زني نكاح عقد موقت را به مدت يك ماه منعقد مينمايم و او از من كليه مهريه را طلب مينمايد ولي من از او خوف و هراس دارم با او چه كاري را ميتوانم انجام بدهم، ايشان فرمودند شما ميتوانيد مبلغي از مهريه او را در نزد خود نگهداريد و به او پرداخت ننماييد اگر او تخلف ورزيد به او كل مبلغ را پرداخت ننماييد([5]).
2- در روايتي ديگر از او نقل شده است كه ميفرمايد از او امام جعفر پرسيدم با زني به مدت يك ماه عقد نكاح موقت ميبندم و از مهريه او مبلغي را در نزد خود نگه ميدارم ايشان فرمودند آري شما ميتوانيد از او مبلغي را منع نماييد([6]).
3- از اسحاق بن عمار روايت است كه ميفرمايد به ابوالحسن گفتم شخصي با زني عقد نكاح موقت ميبندد و در آن شرط ميگذارد تا در هر روز او را تمكين دهد ولي او در بعضي از ايام تخلف ميورزد آيا جايز است كه از مهريه او مبلغي را حبس نمايد ايشان فرمودند آري جايز است به مقدار تمكين بايد به او پرداخت شود([7]).
4- از علي بن احمد روايت است كه ايشان ميفرمايند به امام جعفر صادق در نامهاي نوشتم: شخصي با زني عقد ازدواج موقت ميبندد كه در آن مهريه مشخص گرديده و شوهر مبلغي را از آن پرداخت و مبلغي ديگر باقيمانده است شوهر با او هم بستر ميشود سپس شوهر اطلاع مييابد كه آن زن با شخصي ديگر نيز ازدواج نموده است كه با او نيز هم بستر ميشود آيا آن شخص ميتواند مهر باقيمانده را به او تحويل ندهد، ايشان در جواب نوشتند: به او هيچ چيزي تحويل ندهد؟ زيرا كه او نافرماني نموده است.
([1]) فروع كليني 2/45
([2]) فروع كافي 2/45.
([3]) فروع كافي 2/48.
([4]) فروع كافي 2/46.
([5]) فروع كافي 2/46.
([6]) حواله بالا.
([7]) فروع كافي 2/46.
براي تسهيل امر نكاح موقت و فراهم شدن امكانات ازدواج موقت و اشاعهي آنان تشيع روايات جعلي زيادي را به ائمه نسبت دادهاند كه در اينجا به بخشي از آن روايات اشاره ميشود:
1- از ابوبصير روايت است كه ميفرمايند از امام جعفر صادق دربارهى نكاح موقت پرسيدم ايشان فرمودند متعه جايز و حلال است و در آن كافي است كه به مقدار يك درهم و يا بيشتر به زن به عنوان مهر پرداخت شود([1]).
2- احول ميگويد از امام جعفر صادق پرسيدم كمترين چيزي كه توسط آن زنان در نكاح موقت به عقد شوهرانشان در ميآيند چيست؟ ايشان فرمودند يك كف گندم كافي است([2]).
3- يونس از امام جعفر صادق چنين روايت ميكنند: كمترين چيزي كه در نكاح موقت به عنوان مهريه ميتواند قرار گيرد يك كف طعام است([3]).
4- عبدالرحمن بن كثير از امام جعفر صادق چنين روايت ميكنند: زني در نزد حضرت عمر آمد و گفت من زنا نمودهام مرا پاك نماييد ايشان دستور رجم او را صادر كردند اين خبر به حضرت علي رسيد ايشان از آن زن پرسيدند چگونه زنا كرديد ايشان گفتند در صحرا رفته بودم كه تشنگي بسيار شديدي مرا گرفت و از يك اعرابي مقداري آب طلب كردم ايشان از دادن آن اباء ورزيدند و من نيز خود را در اختيار او قرار دادم تا اينكه به من آب نوشاند، امام علي فرمودند قسم به خدا اين ازدواجي است كه شما انجام دادهايد([4]).
يكي ديگر از افترائات و سخريات تشيع اين است كه در ازدواج موقت شوهر ميتواند از مهريه زن در صورت امتناع و يا غيبت در ايام عقد شده از مبلغ عقد شده كم نمايد و از دادن كل مبلغ به آن زن جلوگيري و ممانعت به عمل آورد.
1- از عمر بن حنظله روايت است كه ميفرمايد از امام جعفر صادق پرسيدم من با زني نكاح عقد موقت را به مدت يك ماه منعقد مينمايم و او از من كليه مهريه را طلب مينمايد ولي من از او خوف و هراس دارم با او چه كاري را ميتوانم انجام بدهم، ايشان فرمودند شما ميتوانيد مبلغي از مهريه او را در نزد خود نگهداريد و به او پرداخت ننماييد اگر او تخلف ورزيد به او كل مبلغ را پرداخت ننماييد([5]).
2- در روايتي ديگر از او نقل شده است كه ميفرمايد از او امام جعفر پرسيدم با زني به مدت يك ماه عقد نكاح موقت ميبندم و از مهريه او مبلغي را در نزد خود نگه ميدارم ايشان فرمودند آري شما ميتوانيد از او مبلغي را منع نماييد([6]).
3- از اسحاق بن عمار روايت است كه ميفرمايد به ابوالحسن گفتم شخصي با زني عقد نكاح موقت ميبندد و در آن شرط ميگذارد تا در هر روز او را تمكين دهد ولي او در بعضي از ايام تخلف ميورزد آيا جايز است كه از مهريه او مبلغي را حبس نمايد ايشان فرمودند آري جايز است به مقدار تمكين بايد به او پرداخت شود([7]).
4- از علي بن احمد روايت است كه ايشان ميفرمايند به امام جعفر صادق در نامهاي نوشتم: شخصي با زني عقد ازدواج موقت ميبندد كه در آن مهريه مشخص گرديده و شوهر مبلغي را از آن پرداخت و مبلغي ديگر باقيمانده است شوهر با او هم بستر ميشود سپس شوهر اطلاع مييابد كه آن زن با شخصي ديگر نيز ازدواج نموده است كه با او نيز هم بستر ميشود آيا آن شخص ميتواند مهر باقيمانده را به او تحويل ندهد، ايشان در جواب نوشتند: به او هيچ چيزي تحويل ندهد؟ زيرا كه او نافرماني نموده است.
([1]) فروع كليني 2/45
([2]) فروع كافي 2/45.
([3]) فروع كافي 2/48.
([4]) فروع كافي 2/46.
([5]) فروع كافي 2/46.
([6]) حواله بالا.
([7]) فروع كافي 2/46.
0 نظرات:
ارسال یک نظر