عبدالملك دولت اموي را به دولت قدرتمند و باشكوه تبديل كرد. وي كه توانمندترين خليفه اموي به شمار مي رود- بعد از معاويه- نام كامل وي چنين است: عبدالملك بن مروان بن حكم بن ابوالعاص كه در سال 26 ه به دنيا آمد و در زمان حادثه شهادت حضرت عثمان رضي الله عنه 9 ساله بود. تربيتي نيكو و شايسته يافت. او مردي عاقل و دور انديش و اديب و فهيم بود. با علما و فقها مجالست مي كرد، عبادت گزار بود و براي كسب علم بسيار مي كوشيد. و قبل از آنكه به خلافت برسد از فقيهان و عابدان و زاهدان مدينه به شمار مي رفت تاجايي كه در زهد و تقوا و ملازمت مسجد نبوي، انگشت نما شده بود.
بعد از وفات يزيد، آشوبها و نا آرامي هاي زيادي در اطراف و اكناف جهان اسلام بوقوع پيوست و كشمكشهايي براي بدست گرفتن قدرت درگرفت كه نهايتا منتهي شد به خلافت عبدالملك بن مروان. چنانكه عبدالملك براي استقرار مجدد خلافت بني اميه به نزاعي تلخ با عبدالله بن زبير رضي الله عنهما كه خليفه قانوني مسلمانان به شمار مي رفت؛ پرداخت و توانست با شكست وي، خلافت اموي را از نو تجديد بنا كند. لذا عبدالملك خليفه اي است كه با غلبه و زور خلافت را به چنگ آورده نه خليفه اي كه با انتخاب مسلمانان و بيعت آنها به خلافت رسيده باشد.
عبدالملك بن مروان دومين مؤسس دولت اموي و بنيانگذار شكوه آن به شمار مي رود. او در آباداني مملكت كوشيد و شهرهاي جديدي از قبيل واسط در عراق را بنا كرد و شورشهاي خوارج را سركوب كرده و شوكت آنها را در هم شكست، برادرش محمد بن مروان را براي جنگ با روم روانه كرد و مجددا فتوحات اسلامي را در شمال آفريقا كه به خاطر آشوبهاي سالهاي پيش متوقف شده بود، آغاز كرد. خانه كعبه را- كه حجاج بن يوسف در جنگ با ابن زبير تخريب كرده بود- تجديد بنا كرد و مسجد قبه الصخره را در بيت المقدس بنا كرد. و «حارث متنبي» كه مدعي نبوت بود و به علت كرامات شيطاني خود مردم زيادي را گمراه كرده بود سركوب و به قتل رساند.
در تاريخ چيزهايي هست كه عبدالملك بعنوان نخستين فاعل آن دانسته شده است چنانكه وي اولين كسي است كه در ميان مسلمانان عبدالملك ناميده شده است. اولين كسي است كه با مردم در سال 42 ه آهنگ بلاد روم كرد. اولين كسي هم هست كه در دوره اسلامي سكه ضرب كرده است. و هم اولين كسي است كه در صدر نامه ها و فرمانها آيات قرآن و جمله «الصلاه و السلام علي رسول الله» را مي نوشت. او اولين كسي است كه خانه كعبه را با پوششي از حرير پوشاند. قابل ذكر است اينكه گفته اند وي كسي كه او را از خدا بيم داد و به وي گفت از خدا بترس، به مرگ تهديد كرد درست نيست. و هم اينكه گفته اند وي شخصي را مأمور كرد عبدالله بن عمر رضي الله عنهما را بكشد صحت ندارد ولي البته همين براي كارنامه عبدالملك بس كه آدم بدنامي مانند حجاج ثقفي كاگزار وي بود و او بر تمام جنايات او سرپوش مي گذاشت. سرانجام عبدالملك در 15 شوال سال 86 ه ق بعد از آنكه خلافت اموي را به اوج خود رساند، وفات يافت.
(برگرفته از: (تاريخ طبري، البدايه و النهايه ابن كثيره الكامل في التاريخ ابن اثير، محاضرات في الدوله الاموي)
مترجم: ابويحيي
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
0 نظرات:
ارسال یک نظر