تعطیلات تابستانی و چگونگی استفاه از آن


تعطیلات تابستانی و چگونگی استفاه از آن

خطیب: دکتر عبدالرحمن سدیس


مسجد الحرام 10 رجب 1430 برابر با 12 تیرماه 1388

خطبه‏ی اول:

حمد و سپاس از آن الله است که وقت را گنجینه ای قرار داد برای نزدیکی به خداوند و آن را عاملی گرداند برای طاعات و پیروزی برای آنانی که در راه نیکی‏ها «سبقت‏ جویند» و به سوی وی بازگشت‏ کننده‏اند. و گواهی می‏دهم که معبودی به حق نیست جز الله که یکتاست و شریک ندارد، شهادتی که باارزشتر از گنجینه‌هاست. و گواهی می‏دهم که پیامبر و محبوب و اسوه‌ي  ما محمد، بنده و پیام‏رسان اوست که والا مقام‏ترین پیامبران و بزرگترین آنان است.

پس ای پروردگار درود و برکت بفرست بر او و بر اهل بیتش که ‏اسوه‌هایی‏اند در پاکی و بر صحابه‏اش که در راه حق جهاد نمودند و بر تابعین و کسانی که به نیکی از آنان پیروی نموده و امید درجات عالی بهشت را دارند نیز درود و برکات خود را ارزانی دار و بر آنان سلامی پی در پی و مستدام فرست.

اما بعد؛ ای بندگان خداوند تقوای وی را در پیش گیرید... تقوای وی را با غنیمت شمردن فرصتها و محاسبه‌ي  نفس پیش از نزدیکی به خاک و پایان فرصت، در پیش گیرید. خداوند متعال می‏فرماید:

وَاتَّقُواْ يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ [بقره: 281]

(و بترسيد از روزى كه در آن‏، به سوى الله بازگردانده مى‏شويد، سپس به هر كسى آنچه به دست آورده‏، تمام داده شود؛ و آنان مورد ستم قرار نمى‏گيرند)

شاعر چنین می‏گوید:

بر تقوای خود همیشه در خوشی و ناخوشی و پنهان و آشکار پایبند باش

که هر که تقوای رحمن را داشته باشد گشایش و آسانی وی را در بر گرفته و امرش آسان می‏شود و از سختی هراسی نخواهد داشت

پس ای انسان پارسا! مبارکت باد این پیروزی که تنها تو شایسته‌ي  زندگی آسوده‌ي

پس از آنکه پسران و دختران دانش آموز ایام امتحانات را با همتی بلند به سر رسانده‏اند از خداوند متعال خواهانیم که کوشش آنان را با توفیق و موفقیت، و تلاششان را با سربلندی و پیروزی، و کارهایشان را با خیرو صلاح همراه سازد.

پس از گذشت این روزهاست که تعطیلات تابستانی صورت عیان نموده و با بوی خوش خود فضا را عطرآگین می‏نماید که استفاده‏‏ی سودمند از این فرصت امید است و چشم‏ها در انتظار نتیجه‌ي  آن است. پس خوش به حال آنکه از این فرصت با طاعت و فعالیت مفید استفاده نموده و خوش به حال آنکه آن را آبستن خیر و صلاح گردانده است.

ای عزیزان: در این مدت زمان مبارک شایسته است که از وقت‏ها مرده استفاده شده و از فرصت‏های مناسب آن بهره‏وری درست شود بویژه آنکه موسم تابستان با گرمای طاقت فرسای خود آمده است...

و باید این را در نظر داشت که وقت محور زندگی و اساس و سرمایه‌ي  آن است وبلکه می‏توان گفت که وقت، یا دوستی است صمیمی و یا دشمنی سرسخت. و «وقت کشی» یکی از نشانه‌های بدبختی است. در ارزش وقت همین کافی است که خداوند متعال به آن و به بخش‏هایی از آن به مانند عصر و فجر و شب و روز و ضحی (ضحا) سوگند یاد نموده است.

پروردگار بزرگ چنین فرموده است:

وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا [فرقان: 62]

(و اوست كسى كه براى هر كس كه بخواهد عبرت گيرد يا بخواهد سپاسگزارى نمايد شب و روز را جانشين يكديگر گردانيد)

و رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می‏فرماید: «دو نعمت است که بسیاری از مردم در آن زیان می‏کنند: سلامتی و فراغت» [به روایت امام بخاری]

و چه زیبا می‏سراید ابن هبیره آنجا که می‏گوید:

وقت گرانبهاترین چیزی است که باید در حفظ آن بکوشی / اما می‏بینم که آسانترین چیزی است که از دستش می‏دهی!

آری بندگان خداوند! فراغت نعمتی است بزرگ که قدرش را نمی‏داند جز آنکه از دستش داده باشد و چه عجیب است از عاقل که وقت گرانبهای خود را با بطالت هدر داده و زمان ارزشمند را به بیهودگی از دست دهد و این همان کسی است که فرصتش فوت شده و در نهایت گرفتار غصه‌ها و غم و ناخوشی می‏گردد.

پس ای کسی که در اوج فراغتی... آیا کسی نیست که نسبت به اوقات و ساعات خود بخیل باشد؟ آیا کسی نیست که بر از دست رفتن مه‌ها و سال‏هایش عبرت گیرد؟ آیا کسی نیست که در اثر گذشت روزها و لحظه‏هایش پند گیرد؟

شاعر می‏گوید:

سپس همه‌ي  آن سال‏ها و مردمش رفتند / گو اینکه همه‏اش خواب بود و همه‌ي  مردمش رویا

امام ابن جوزی رحمه الله می‏گوید:

«شایسته است که انسان شرف زمان و قدر وقت خود را بداند و هیچ لحظه‌ي  از آن را جز برای قربت الهی از دست ندهد و در راه آن بهترین و باز هم بهترین سخن‏ها و کردارها را تقدیم نماید و خوشبخت کسی است که زمانی را که آخرش ابتلاست و بیماری قدر داند و از عمری که ممکن است پایانش نزدیک باشد سود برد و چه زیبا گفته است شاعر که:

دیروز با آنکه به همین نزدیکی رفته است / همه‌ي  اهل زمین از بازگرداندن آن عاجزند

و گذشت هر روز از روزهای دنیا گرچه ما را به شگفت آورد / در واقع کم شدن از عمر است

برادران و خواهران ایمانی: با تغییر رویه‌ي  زندگی معاصر و بازتر شدن مجال مردم در روش‏های استراحت و تفریح، امروزه فقه تفریح و سرگرمی و اصولمند نمودن فرهنگ تفریح و همینگونه بهره بردن از اوقات فراغت نیازی ضروری و حیاتی برای این عصر است که بر دوش مردمان خود با مسئولیت‏هایی بس بزرگ سنگینی می‏کند تا آنجا که استمرار تلاش و کار باعث به وجود آمدن دلزدگی و خستگی و تنفر می‏شود و اینجاست که همت‏ها سست شده و انسان همراه دردها و خستگی‏ها می‏گردد.

در این حالت است که تفریح و سفر و سرگرمی باعث تجدید نشاط و ادامه‌ي مسیر کار و تلاش می‏شود.

پس ای عزیزان: شریعت اسلام که بر اساس جلب منافع و دور نمودن مفاسد و بر اساس رفع سختی و مراعات آسانگیری و دوری از تشدد و سختگیری بنا شده است هرگر فطرت پاک و سالم را از تفریح محروم نگردانده و آرزوهای نفس و رغبت‏های پاک آن را زیر پا نمی‏نهد.

خداوند متعال درباره‌ي  تفریحی که برادران یوسف از آن سخن گفتند چنین می‏گوید:

أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ [یوسف: 12]

(فردا او را با ما بفرست تا بگردد و بازى كند)

اهل علم می‏گویند: «منظور از این تفریح همان رفع خستگی و از بین بردن دلزدگی است که این در همه‌ي  شریعت‏ها تا آنجا که تبدیل به عادتی همیشگی نشود مباح است»

ابن جماعه ـ رحمه الله ـ می‏گوید: «اشکال ندارد که انسان اگر از خسته شدن ترسید تفریح و رفع خستگی کند»

شیخ الاسلام ابن تیمیه ـ رحمه الله ـ می‏‏گوید: «هر که به تفریح مباح زیبا به هدف کمک گرفتن برای انجام کارهای خیر روی آورد در واقع این از اعمال صالح است»

ای مسلمانان: نبودن اصل‏گذاری شرعی برای فقه تفریح و اهداف آن به همراه نبودن اصل استفاده بردن از اوقات فراغت و تعطیلات، امت‏ها و جوامع را به پرتگاه تنبلی و انحراف می‏کشاند که بطور قطع در چنین حالتی بسیاری از استعدادها و مهارت‏ها که شایسته بهره‏برداری و استفاده‏بری بودند بیکار و بی استفاده خواهند ماند. زیرا منهج تفریح اسلامی از اوقات فراغت و تعطیلات با امید و خوش‏بینی استقبال کرده و سرگردانی و و تنبلی را برای مردم بد می‏داند زیرا سستی روحی و فکری و خستگی درونی و فطری باعث می‏شود انسان بد اندیش و بی‏تدبیر شده و جز بسوی تفریح منفی بی‏ارزش مبتذل که انسان را به باتلاق پستی و تاریکی بی‏بند وباری و فروپاشی و شهوات می‏کشاند، رهنمون نگردد و چون آنانی شود که دنیای خود را به آخرت فروخته و توشه‌ي  روزهایشان را به اوقات روزشان.

پس ای گرامیان... آیا نیاز نیست که تاریخ را با چشمانی تیزبین و بصیرتی روشنگر بررسی نمایید؟ چه آنکه حقیقت دارای نوری است که از ورای پرده‌ها می‏تابد هر چند که تاریکی‏ها کشنده و ضخیم باشند و هیچ قومی نیست که به سلک راحت‏طلبی و تنبلی در آمده مگر آنکه خورشید ارزش‏ها در درونشان ضعیف گشته و بدی‏ها و ناشایستگی‏ها در آنان شعله‏ور شده است و سپس طعمه‌ي  سقوط و انحطاط گردیده‏اند.

شاعر می‏گوید:

در جستجوی امور بزرگ و باارزش تلاش نما و نگو که بزرگی‏ها و بلندمرتبگی روزی برخی هاست

و از اینکه در راه رسیدن به آن هدف با ارزش دچار تقصیر و ضعف شوی ابا داشته باش

همانا تفریح پاک و به هدف جلب خیر و دفع بدی‏ها و محکم سازی روابط میان افراد و محیط‏ها و روابط میان ملت‏ها و گروه‌ها که بر اساسی از محبت و عاطفه‌ي  دوجانبه و یگانگی بوده و با انواع وسائل و روش‏های مباح صورت گیرد در واقع علامتی است بر ترقی جامعه و پایبند بودن آن به ارزش‏ها و مبادی... چرا که نه؟! در حالی که عاقبت و فرجام چنین تفریحی چیزی نیست جز احساس شادی و خوشحالی و انس یافتن به خشنودی و رضایت پروردگار؟!

ای امت مسلمان: و برای همین اصل اسلامی در تفریح است که اسلام سفرهای هدفمند و سیر و سیاحت وسیع و گسترده و طی نمودن این زمین گسترده و صحراها و دریاها و دشت‏های آن را پسندیده دانسته است.

امام شافعی رحمه الله می فرماید:

سفر کن که در عوض آنانی که ترکشان می‏کنی دوستان دیگری خواهی یافت / و سختی بکش که لذت زندگی در همین سختی کشیدن است

پس «نه» برای سفر لهو و بیهودگی و فخر فروشی و بیکارگی و گناه و زیر پا نهادن ارزش‏ها و اخلاق و مبادی! که چه بسا مسافرانی که در سفر پرده از درون ناپاک خویش کنار زده و بدیها را آشکار نموده اند!

و در مقابل «آری» برای سفر تفکر در ملکوت خداوند و پند و عبرت گرفتن از احوال ملت‏ها که چگونه از شکوفایی به سقوط رسیدند و «آری» به درس گرفتن از اخبار گذشتگان. که روح و عقل هرگز شکوفایی خود را از یکجا نشینی و تنبلی برنمی‏گیرند و بلکه باید در این راه در افق‏های وسیع معرفت و عصرهای گوناگون و مختلف سیر نمایند و سیرت بهترین انسان‏ها محمد ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ شاهدی است بر این مدعا. خداوند متعال چنین می‏فرماید:

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا [احزاب: 21]

(قطعا براى شما در رسول الله سرمشقى نيكوست براى آن كس كه به الله و روز بازپسين اميد دارد و الله را فراوان ياد مى‏كند)

اوقات زندگی پیامبر ما صلی الله علیه وآله وسلم بهترین مثال است برای پیروزی، و تفریح وی بهترین الگو است در میانه‏روی و اعتدال و بلندمرتبگی و کمال، که او ـ صلی الله علیه وسلم ـ از یک سو در کمال جدیت و لطف و از سوی دیگر در اوج انس و الفت و عطوفت قرار داشت.

پس ای بندگان خداوند تقوای وی را پیشه سازید و به هدایت پیامبرتان چنگ زنید و سنت وی را در پیش گیرید تا آنکه به پیروزی و غنیمت و نعیم دنیا و آخرت دست یابید:

قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانْظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذَّبِينَ * هَذَا بَيَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ [آل عمران: 137- 138]

(قطعا پيش از شما سنتهايى سپرى شده است پس در زمين بگرديد و بنگريد كه فرجام تكذيب‏كنندگان چگونه بوده است (137) اين [قرآن] براى مردم بيانى و براى پرهيزگاران رهنمود و اندرزى است)

خداوند متعال من و شما را با دو وحی خویش ـ قرآن و سنت ـ خیر و برکت عطا فرماید و با هدایت آن بهترین پیامبران سود رساند. این را بدون آنکه نیرو و قدرتی از خود داشته باشم گفته و برای خود و شما و همه‌ي  مسلمانان از خداوند بزرگ برای هر گناه و معصیتی مغفرت می‏خواهم پس از او آمرزش بخواهید که او بس غفور و بس رحیم است.

خطبه‌ي  دوم:

ستایش از آن الله است که احسان و لطف وی همچنان بصورت آشکار و پنهان بر ما سرازیر است و گواهی می‏دهم که هیچ معبودی به حق نیست جز الله که یگانه است و شریکی ندارد، شهادتی از سوی کسی که به توحید وی اعتراف داشته و برای نعمت‏های وی شاکر است.

و گواهی می‏دهم که پیامبر ما محمد بنده و پیامرسان اوست که تاریکی‏های گمراهی را کنار زد تا آنکه نور هدایت روشن و عیان گردید. درود و سلام و برکت‏های خداوند بر وی و بر اهل بیت وی و بر صحابه و تابعین باد. آنان که حق را پس از آنکه پنهان بود گسترش داده و قصر فضیلت‏ها را پس از ویرانی دوباره بنا نمودند و همچنین بر همه‌ي  کسانی که تا قیامت به نیکی از آنان پیروی نمایند و بر همه‌ي  آنان سلامی بسیار فرست.

پس ای بندگان الله تقوای وی را پیشه ساخته و وقت‏های خود را قبل از رفتن آن و با انجام کار نیک غنیمت شمارید و از گذر تعطیلات بر گذر این دنیا نظر کنید و آن را آباد سازید.

برادران و خواهران مسلمان: از آنجایی که زندگی پربار بدون تفریح مباح ممکن نیست لازم است که جهان اسلام در برابر خواست‏های مسلمانان در زمینه‌ي  تفریح مباحی که با دین و رفتار و ارزش‏ها و عرف آنان در هماهنگی باشد پاسخگو باشد. بر پدران و مادران و مردان تربیت و رسانه و لازم است که بر اساس مقتضای تفریح سالم رفتار نمایند و مقتضای این تفریح چیزی نیست جز محکم نمودن پایه‌های حق و خیر در درون این نسل و به همراه افتخار به اسلام به عنوان برنامه‌ي  برای زندگی به عنوان یک پیام و عقیده و شریعت و تمدن و اخلاق و ارزش و شعائرعبادی...

و لازم است که فرصت تعطیلات و تفریحات تابستانی را در جهت منهجی بر اساس قواعد شریعت و آداب نبوی و طی یک برنامه‌ي  عملی و پروژه‌هایی مثبت عملی سازند. پروژه‌ي  که میان اصول‏گرایی و عصرگرایی جمع بسته و دارای توازن و هماهنگی با تکالیف ربانی باشد.

پس مبارک است بر آن جوان هدفمند و با انگیزه که وقت خود را یا در علمی سودمند و یا عملی صالح و یا برای ازدواجی که بر اساس ضوابط شریعت و به دور از اسراف و فخرفروشی است صرف می‏کند.

شاعر می‏گوید:

نه زینت شخص او را بلندمرتبه می‏سازد و نه مال او / و نه عمویش او را شریف می‏سازد و نه دایی‏اش

بلکه تنها آن شخص به سوی بلندی‏ها رهنمون می‏شود که / همت و عزیمتش بلند و جدی است و سختی‏ها وی را از طی نمودن راه منصرف نمی‏سازد

ای عزیزان: از بهترین برنامه‌هایی که در روزهای تابستان در این سرزمین مبارک انجام می‏گیرد همین باشگه‌های تابستانی و درس‏ها و دوره‌های علمی سودمند و دیدارهای فرهنگی و تفریحی پاک است که همه‌ي  این فعالیت‏ها قلعه‌هایی است برای روح‏های پاک و بی آلایش که توسط نیروهایی امین و قابل اطمینان و در محیط‏هایی جذاب اجرا می‏شود.

پس خداوند را در هر لحظه و ثانیه یاد کرده و بدانید که پروردگار شما را به درود و سلام بر سرور فرزندان عدنان امر نموده و فرموده است:

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا [احزاب: 56]

(الله و ملائکه اش بر پیامبر درود می‏‏فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌ي د بر او درود و سلام بفرستید)

پروردگارا بر پیامبر ما محمد و بر اهل بیت و اصحاب و همسران و ذریه‌ي  وی درود فرست و به پیامبر ما محمد و به اهل بیت و اصحاب و همسران و ذریه‌ي  وی برکت عطا فرما. بارخدایا از چهار خلیفه‏‏ی پیامبرت آن امامان بزرگ ابوبکر و عمر و عثمان و علی و از دیگر صحابه و تابعین و از آنانی که تا قیامت به نیکی از آنان پیروی نمایند و از ما با رحمت خویش راضی و خشنود باش.

خدایا اسلام و مسلمانان را عزت ده، خدایا اسلام و مسلمانان را عزت ده و شرک و مشرکان را خوار بگردان و دشمنان دین را نابود ساز و این سرزمین و دیگر سرزمین‏های مسلمان را در امن و امان بدار.

خداوندا! ای زنده‌ي  پایدار! سرزمین‏ حرمین و دیگر سرزمین‏های مسلمان را از آفت‏های فتنه و هوا و هوس سالم نگه داشته و این سرزمین‏ها ار از دردها و آفت‏ها و بیماری‏ها دور نگه دار. خدایا از این سرزمین و از کسانی که به قصد زیارت و عمره به این سرزمین آمده‏اند هر درد و بیماری را دور گردان. ای دارای عظمت و بزرگواری، ای زنده‏‏ی پایدار، به رحمتت متوسل می‏شویم پس ما را برای حتی یک چشم به هم زدن و حتی کمتر از آن به خودمان وامگذار و همه‌ي  امور ما را نیک بگردان.

خدایا ما را در سرزمین‏هایمان ایمن گردان. خدایا ما را در سرزمین‏هایمان ایمن گردان. و مسئولان و والیان امر ما را صالح گردان خدایا مسئولان این سرزمین و همه‌ي  سرزمین‏های مسلمان را برای اجرای شریعت و پیروی از سنت پیامبرت یاری ده. خدایا آنان را رحمتی برای بندگان مومنت قرار ده.

خدایا گرانی و وبا و ربا و زنا و زلزله‌ها و سختی ها و فتنه‌های بد پنهان و آشکار را از این سرزمین و دیگر سرزمین‏های مسلمان دور گردان. ای پروردگار جهانیان.

خدایا بیماران ما را شفا ده و مردگان ما را بیامرز و کار ما را با نیکی‏ها و سعادت خاتمه ده. خدایا غم‏ و غصه‌ي  دردمندان مسلمان را از بین ببر و وام وام داران را ادا نما و با رحمت خویش بیماران ما و بیماران مسلمانان را شفا ده.

خدایا دشمنان دین را نابود گردان که آنان نمی‏توانند تو را ناتوان سازند. خدایا جمعشان را پراکنده ساز و آنان را عبرتی برای عبرت‏گیرندگان قرار ده. بارالها برادران مجاهد ما را در هر جایی پیروز گردان. خدایا آنان را در فلسطین پیروز گردان. خداوندا آنان را در فلسطین بر یهودیان صهیونیست غاصب پیروز گردان. ای زنده‌ي  پایدار. ای دارای عظمت و بزرگواری. پروردگارا ما را در دنیا و در آخرت نیکی عطا کرده و از آتش دوزخ دور گردان.

بندگان خداوند: همانا الله به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان امر کرده و از فحشا و منکر و تجاوز باز می‏دارد. او شما را چنین پند می‏دهد باشد که عبرت گیرید. پس خداوند بزرگ جلیل را یاد کنید تا شما را یاد کند و وی را شکر گویید تا به شما افزون دهد و یاد خداوند بزرگتر است و خداوند به آنچه می‏کنید آگاه است.

منبع: شبکه جهانی نور

با تشكر از سايت عقيده‌ نت

0 نظرات:

ارسال یک نظر