طرح و برنامه هاي شياطين پيدا و پنهان در جهت انحراف اهل ايمان


طرح و برنامه هاي شياطين پيدا و پنهان در جهت انحراف اهل ايمان

تهيه کننده:
عبد العزيز سليمی


از نظر اسلام، انسان از جانب خداوند مسئول حاکميت بخشيدن به راه و رسم و قوانين او در ارتباط با زندگي فردي و اجتماعي و عمران و آباداني و فراهم گردانيدن «امنيّت و آزادي و عدالت» بر اساس «توحيد و تقوا و عدالت" است.
گام نهادن در اين راه،  گام نهادن در راه عبوديت خداوند و رهايي از همه بندگی ها و قيد و بندهاي دست وپا گير و حرکت در مسير تکامل و تعالي و سعادت همه جانبه دنيا و آخرت است. «عبوديتي» که جز با «استعانت» از خداوند بي همتا و توسل به هدايت قرآن و سنّت رسول خدا( صلي الله عليه و سلم) و بهره گيري از سنتها و اسباب و قوانين حاکم بر نظام هستي و روابط اجتماعي امکان پذير نيست. و در مسير صراط مستقيم جز با عبور از موانع «فرمانروايان و فرياد رسان» ناحق و ناروا و «رغبت» تنها به رحمت خداوند و «رهبت» از عذاب او نمي توان به نعمت سربلندي دنيا و سعادت عقبي دست يافت و از خشم خداوند وگمراهي رهايي يافت.
ابليسيان پيدا و پنهان از طريق فرمانروايان و فرياد رسان، و وسوسه ي انسان اهل ايمان همه تلاش و توان مادی و امکانات پيدا وپنهان خود را برای انحراف اواز مسير «توحيد و تقوا» بکار مي گيرند و دامهايي را در مسير آنان قرار ميدهند.

دام اول :انکار وجود خداوند
چنان چه شياطين پيدا و پنهان بتوانند انساني را به انکار وجود خداوند وادار نمايند،  و نظام هستي را طبيعي و حرکت جهان را بي هدف و بي سرانجام جلوه دهند، و انسان هاي خام و بي مايه را به دنبال خيالبافي ها و انديشه هاي غير علمي خود بکشانند،  در واقع آنان را در اولين دام خود گير انداخته و مانع رشد و تکامل و امنيت و سعادت آنان شده اند. اما کساني که با چشم باز نشانه هاي وجود و قدرت و حکمت خداوند را در وجود و اطراف خود نگاه نمايند، و به «نظم» و هدفداري و هماهنگي ميان پديده ها توجه کنند، و شب و روز و باد و باران و بهار و زمستان و کوه و درختان را و رسالت پيامبران راچراغ راه خود نمايند، از اين دام شيطان نجات می يابند و مرحله مهمی را پشت سر می گذارند.

دام دوم : شرک و بدعت
براي انديشمندان و ايمانداران بسيار روشن است که همه احکام شريعت پيامبران براي تامين خيرومصلحت فردي،  اجتماعي،  معنوي، دنيوي و اخروي انسان ها فرود آمده است. و در اصول و کلّیات کامل است و در فروع و جزئیات بر اساس اجتهاد و تحقیق کار شناسان و مجتهدان برای همه پديده ها و امور و روابط مختلف .
امّا اگر افرادی ضعيف الايمان و فريب خورده بيگانگان برخی از احکام دين را اضافهب دانند و يا آنرا در اصول و مبانی محتاج به قوانين اين و آن بشمارند در واقع پايشان در دام دوم شيطان گير افتاده است و از حرکت در صراط مستقيم باز می مانند. امّا چنان چه کسانی به قوانين فرود آمده از جانب خداوند آگاه به پيدا و پنهان و اشياء و انسان ايمان بياورند،  و آنرا برای از زياده و نقصان بدانند و کسی وچيزی را در قانون گذاری و فرمانروايی و فرياد رسی شريک او ننمايند، دام دوم شيطان را بی نتيجه نموده، و مرحله ی دوم را با موفقيت طی كرده اند.
 
دام سوم :گناهان و جرم های بزرگ
شياطين آشکار و نهان برای جلوگيری از رشد و حرکت انسان از هيچ تلاشی کوتاهی نمی ورزند و اين بار دام ديگری را در مسير آنان قرار می دهد . وآنان را برای بدست آوردن « ماديات و مقام » دچار خيانت و دروغ و ريا و کينه نموده و پس از بدست آوردن «ماديات و مقام» آنها را در جهت تکبر و خود خواهی و ستم و سلب آزادی وچپاول هرچه بيشتر ديگران مورد استفاده قرار می دهند.
طبيعی است که گام چنين انسان هايی در صراط مستقيم سست خواهد گرديد وچه بسا آلت دست شياطين قرارگرفته وبه رويارويی با دين و اهل ايمان بپردازند .
اما اكرکسانی بر اساس شايتكي به مال و مقام دست يافتند و آنها را « امانت و مسئوليت » دانستند و از آنها برای گسترش عدالت و سعادت و امنيت مورد استفاده قرار داد ند مرحله مهم ديگری را طی نموده ودام سوم شيطان را بی ثمرکرده اند.

دام چهارم: عادت کردن به گناهان کوچک
شيطان و اعوان وانصار او تلاش می کنند که انسانی را که تا به اين مرحله پيش آمده وبه وجود خداوند ايمان آورده وکسی وچيزی را صفات وافعالی که خاص او هستند شريکش نگردانيده و از بدعت در اصول شريعت و گناهان کبيره پرهيز نموده است.دچار غرور وغفلت کنند و او را به گناهان کوچک عادت دهند .تا از اين راه بتوانند با بيشتر شدن گناهانش و به مرور زمان او را به عقب برگردانند .
اما اگر کسی گناه را هم چون سم قاتل و ويروسی خطرناک نگاه نمايد، وسلامت ايمانی واخلاقی خود را به وسيله پرهيز از آنها تأمين كند و با «استعانت» از «صبر و صلاة» گام هايش را در راه هدايت استوار تر برگرداند، باز شياطين دامی ديگری را در راه او قرار می دهند.

دام پنجم: افراط وزياده روی در امور مباح
ازآنجا که شياطين پيدا و پنهان سرسخترين دشمنان اهل ايمان هستند،  هيچ گاه دست از سر آنها بر نمی دارند و بيکار نمی نشينند،  اين بار از دام و سياست مشغول گردانيدن و ضايع نمودن عمر آنها در شبنشينيها، مسافرت، گردش ها، مطالعه ی کتاب ها و مجلات و فيلم های بيهوده به هدر می دهند،  و بدين وسيله مانع رشد و تکامل مادی و معنوی آنها می شوند.
اما چنان چه ايمان داران به ارزش و اهميت عمر و وقت خود پی ببرند و بر اساس برنامه ريزی در امور مهم و مفيد و گاهی هم در ورزش و تفريح سالم به کار گيرند. از اين دام شياطين رهايی يابند، سبکبال در آسمان ارزش های ايمانی، اخلاقی و زندگی سالم و سازنده پرواز خواهند نمود.

دام ششم : ايجاد اخلال در عمل به مسئوليت ها
چنان چه انسان های انديشمند و آگاه هر يک به فراخور موقعيت اجتماعی خود به کارهاي متعلق به معاش و معاد بپردازند و ارزش عمر خود را دريابند،  شياطين اين بار نيز بسيار زيرکانه دامی ديگری را در راه حرکت و تکامل آنها قرار می دهد.
اين دام شيطانی عبارت است از برهم زدن و اختلال در برنامه ريزی های فردی، اجتماعی، مادی و معنوی . يعني كاري مي كنند که جای گاه «مهم و مهمتر» را تغيير دهند،  و اولويت ها را مراعات ننمايند و به اصطلاح اصولی ها « تحسينيات » را بر « حاجيات » و «حاجيات » بر « ضروريات» مقدم بدارند . وباپرداختن به کارها و امور مهم،  مسئوليتها و کارهای مهمتر را به دست فراموشی بس گرداند . اما چنان چه ايمان داران انديشمند و هوشيار مسئوليت ها ی فردی،  اجتماعی،  مادی و معنوی را طبقه بندی نمايند،  و اولويت ها را مراعات و مهمتر را بر هم جلو بيندازند . مرحله ی بسيار حساس و سرنوشت سازی را با موفقيت پشت سر نهاده اند و دست آوردهای ايمانی و اجتماعی فراوانی را به دست خواهند آورد. اگر ايمان داران با اراده تا به اين مرحله پيش بروند و همه آن دامهای پيشين را با موفقيت باطل گردانند،  شياطين و ابليسان و جاهلان دست بردار نخواهند بود و اين بار دامی ديگری را در مسير اهل ايمان قرار می دهند .

دام هفتم: خشم و خشونت
شياطين اين بار به ناچار نقاب از چهره بر می دارند و اعوان وانصار طواغيت و قدرت پرستان خدا ناپرست و ستمکاران و دنيا و مقام پرستان را برای رويارويی با اهل ايمان بسيج می نمايند،  و به انواع سرکوبی و فشار و زندان واذيت و آزار و گاهی قتل و کشتار ايشان دست می زنند .اما اين بار هم تلاش های آنان در مقابل صبر وصلابت اهل ايمان واميد به رحمت ونصرت ورضايت وجنت خداوند بی حاصل خواهد بود .
{وَيَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}[التوبة : 32]

( اقتباس از کتاب" اغاثة اللهفان" امام ابن القيم الجوزية)
 

0 نظرات:

ارسال یک نظر