خطبه‌های حرمین:
خطیب: صلاح البدیر
مسجد نبوی شریف: جمعه، ۲۲ محرم ۱۴۳۱ برابر با ۱۸ دی ماه ۱۳۸۸
خطبه‌ی اول:
ستایش از آن الله است… ستایش از آن الله بزرگ متعال است… او را برای نعمت فراوانش شکر می‌گویم و گواهی می‌دهم که معبودی به حق جز او نیست و او شریکی ندارد و از داشتن شبیه و نظیر مبرا است و به مانند مخلوقان دچار فنا و زوال نمی‌گردد…
و گواهی می‌دهم که پیامبر و سرور ما محمد، بنده و پیامرسان او و ستوده شده به خصلت‌های نیک است… درود خداوند بر وی و بر اهل بیت و اصحاب نیک و گرامی وی باد.
اما بعد، ای مسلمانان، تقوای خداوند را پیشه سازید که تقوای او بهترین توشه و دارای بهترین عاقبت در آخرت است:
{..إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ } [هود: ۴۹]
(… همانا عاقبت از آن متقیان است)
ای مسلمانان… خداوند متعال این آفرینش عجیب و این جهان باعظمت را به عنوان دلیل و حجتی برای ذات و صفات و عظمت و کبریا و کمال قدرت و به عنوان نشانه‌ای عظیم برای خود، آفریده است… او با هیچ یک از آفریده‌های خود وصف نمی‌شود بلکه صفات او قائم به ذات است…
همه چیز زیر سلطه‌ی قهر و تسخیر وی قرار دارد و هر چیزی در زیر تدبیر و تقدیر اوست. او به اقتضای عزت و جلال و عظمت خود ولی هر چیز است و در آفریدگان خود هر گونه که بخواهد تصرف می‌کند و تنها اوست که همیشگی است و مالک پاداش و جزا است…
او آن یگانه‌ی واحد است، و او آن تنها و سرور بی‌نیاز است… هیچ شکست‌دهنده‌ای ندارد و هیچ کس نمی‌تواند مانع او شود… هیچ کس توان مقابله و مخالفت با حکم او را ندارد و هیچکس نمی‌تواند با امر او محالفت کند و یا آن را پس زند…
او کسی است که با قهر و قدرت خود هر چیزی را مقهور گردانده و همه چیز در برابر عظمت وی سر فرود آورده است… او آفریدگار تصویرگر است… او آن تدبیرگر تسخیرگر تقدیر ساز است… هیچ یک از آفریده‌های او نظیر وی و نه حتی نزدیک به وی نیستند…
اوست آن ذاتی که زمین را گستراند و آن را در طول و عرضش به عنوان گهواره‌ای قرار داد و آن را به واسطه‌ی کوه‌ها ثابت گرداند و رودها را در آن قرار داد و آن را جایگاهی برای آسایش و معاش گرداند که مردمان در اقلیم‌ها و انحای آن به رفت و آمد می‌پردازند:
{ وَفِی الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ ..} [رعد: ۴]
(و در زمین قطعه‌هایی است که در کنار هم قرار دارند…)
برخی از قسمت‌های آن شوره‌زار و لم یزرع است و برخی دیگر حاصلخیز و بهره ور، و برخی دیگر شن زار و برخی دیگر سنگلاخ…
{.. وَبَثَّ فِیهَا مِن کُلِّ دَابَّةٍ ..} [لقمان: ۱۰]
(… و در آن از هر جنبنده‌ای پراکنده ساخت)
زمین را رویانید و دانه را شکافت و درختی که چوبی بیش نبود با قدرت او انگور و رطب گردید…
آسمان را بدون ستون آفرید و بدون ستون برافراشت و بنای آن را بلند گرداند و آن را با ستارگان زیبا و افلاک در شب تاریک زینت داد و در آن هیچ شکاف و خللی قرار نداد…
خورشید و ماه در پی هم می‌روند و شب و روز از هم کم می‌کنند… آتش را سوزاننده آفرید و دریاها را غرق کننده:
{.. وَالْفُلْکَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ..} [حج: ۶۵]
(… و کشتی در دریا به دستور او روان است…)
که در دریای متلاطم بسوی سرزمین‌های دور رفته و کالاها را با خود حمل کند..
و ستارگان را با زیبایی و نوری که دارند وسیله‌ای برای راهیابی رهروان و دریانوردان و دانستن وقت کشت و چیدن میوه‌ها گرداند…
و شما را از یک تن آفرید سپس شما را صورتگری کرد و چه زیبا صورتگری نمود، و برایتان گوشی آفرید که با آن صداها را بفهمید و چشمی که با آن دیدنی‌ها را ببینید و برایتان لباس و زینت قرار داد و از روش‌های مختلف کسب روزی، روزی داد…
این است پروردگار شما:
{ذَلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ (۱۰۲) لاَّ تُدْرِکُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِکُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ} [انعام: ۱۰۲-۱۰۳]
(این است الله پروردگار شما، هیچ معبودى جز او نیست آفریننده هر چیزى است پس او را بپرستید و او بر هر چیزى نگهبان است (۱۰۲) چشمها او را درنمىیابند و اوست که دیدگان را درمىیابد و او لطیف آگاه است)
هیچ گناه و جرمی بالاتر و بزرگتر از گناه کسی نیست که برای خداوند شریکی قرار دهد. از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که گفت: گفتم ای رسول خداوند… چه گناهی بزرگتر است؟ فرمود: “اینکه برای خداوند همتایی قرار دهی در حالی که او تو را آفریده است” [متفق علیه]
پس وای بر کسانی که سنگ‌های مرده را می‌پرستند و وای بر آنانی که قبرها و مردگان را پرستش می‌کنند و برای آنها قربانی کرده و به دور آنها سجده و طواف می‌کنند به این باور که اینان برای کسی که آنان را فرا بخواند نفعی رسانده و یا او را بالا می‌برند…
آنانی که اهل قبور را به عنوان شفیع و واسطه برگزیده و آنان را در اجابت دعا و شنیدن ندا به منزلت خالق بالا می‌برند و حدیثی دروغین را برای تایید کار خود روایت می‌کنند که: “هنگامی که کارها بر شما گران آمد به اصحاب قبور روی آورید!!”.
که این سخن، دروغ بستن بر خدا و بر رسولش است. چگونه برای خداوند در عبادتش شریک قرار داده‌اند در حالی که این شریکان هیچ سود و زیانی برای آنان ندارند و نه می‌توانند سودی را جلب کرده و نه ضرری را دفع نمایند؟!
{ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِن قِطْمِیرٍ (۱۳) إِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءکُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَکُمْ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ وَلَا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ} [فاطر: ۱۳-۱۴]
(این است الله پروردگار شما، فرمانروایى از آن اوست و کسانى را که بجز او مىخوانید مالک پوست هسته خرمایى [هم] نیستند (۱۳) اگر آنها را بخوانید دعاى شما را نمىشنوند و اگر [فرضا] بشنوند اجابتتان نمىکنند و روز قیامت شرک شما را انکار مىکنند و [هیچ کس] چون [خداى] آگاه تو را خبردار نمىکند)
ای مسلمانان… هر که با نظر به مخلوقات خداوند که دال بر ذات او و صفات و شریعت و قدرت و نشانه‌های اوست عبرت گیرد هرگز قلبش به مردگان متعلق نشده و هرگز از خاک، امید سود و ترس زیان نخواهد داشت، بلکه قلب او به مولایش متعلق خواهد شد، مولایی که جز او هیچ کس دیگری زیان زیاندیدگان را از بین نخواهد برد.
آن آفریدگاری که ستارگان روشن و باد‌ها و ابرهای بارانزا و دریاهای پربار و جنین‌ها را در شکم مادران و همه‌ی مخلوقات را آفریده است…
هر که حکمت دال بر عظمت خالق را در آفرینش این مخلوقات ببیند و قدرت و رحمت وحکمت وی را بفهمد هرگز در هنگام بیماری و سختی دست به دامان ساحر یا کاهن و یا هر دجال و دروغگوی دیگری نمی‌شود تا دین و عقیده‌ی خود را به تباهی بکشاند و هرگز قلبش به حلقه یا نخ یا تعویذ یا قربانی کردن برای جن معلق نخواهد شد بلکه بسوی خداوند روی خواهد آورد و با دعا و تضرع و امید و درخواست و فراخواندنش روی به سوی او می‌آورد زیرا خداوند است که سود و زیان به دست اوست…
از ابوتمیمه از مردی از قومش روایت است که به نزد رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ آمد و در این حال مردی دیگر به حضور آن حضرت رسید و گفت: آیا تو پیامبر خدایی؟ گفت: “آری” آن مرد گفت: به چه چیزی دعوت می‌کنی؟ فرمود: “تنها به سوی خداوند فرا می‌خوانم، به سوی آن خدایی که اگر زیانی به تو برسد و او را فرا بخوانی آن زیان را از تو دور خواهد کرد، و آنکه اگر خشکسالی دامنگیرت شود و او را دعا کنی زمین را برای تو خواهد رویاند، و اگر در صحرایی بی آب و علف بودی و گم شدی و او را فرا خواندی دعای تو را استجابت خواهد کرد.” پس آن مرد اسلام آورد. [به روایت احمد و ابوداوود]
{ وَإِن یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ کَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدُیرٌ * وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ } [انعام: ۱۷-۱۸]
(و اگر الله به تو زیانى برساند کسى جز او برطرف کننده آن نیست و اگر خیرى به تو برساند پس او بر هر چیزى تواناست (۱۷) و اوست که بر بندگان خویش چیره است و اوست حکیم آگاه)
خداوند من و شما را با قرآن و سنت برکت داده و با آیات و حکمت موجود در آن سود رساند… آنچه را شنیدید گفته و از او برای خود و شما و دیگر مسلمانان از هر گناه و خطایی آمرزش می‌خواهم پس از او آمرزش بخواهید که او بسیار غفور و مهربان است.
خطبه‌ی دوم:
ستایش از آن خداوند است برای احسان و نیکی وی، و شکر و سپاس از آن او است برای توفیق و منت وی. و گواهی می‌دهم که معبودی به حق نیست جز الله که واحد و بی‌شریک است و گواهی می‌دهم که پیامبر و سرور ما محمد، بنده و پیامبر او و دعوتگر بسوی رضوان وی است… درود و سلام بسیار خداوند بر وی و بر اهل بیت و اصحاب وی باد…
اما بعد، ای مسلمانان تقوای خداوند را پیشه ساخته و او را مراقب خود بدانید و از او اطاعت کرده و معصیت وی را نکنید…
{ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ } [آل عمران: ۱۰۲]
(ای کسانی که ایمان آورده‌اید تقوای الله را آنگونه که شایسته‌ی تقوای وی است پیشه سازید و نمیرید مگر در حالی که مسلمانید)
ای مسلمانان… کسی که وقار و عظمت و جلال خداوند بر قلبش چیره شده باشد بر انجام معصیت خداوند جرات نخواهد یافت و پا به سوی معصیت او دراز نخواهد کرد…
کسی که امر و دستور خداوند برایش بی‌ارزش است و معصیتش را می‌کند و حق او برایش مهم نیست و آن را ضایع می‌سازد و هوای نفس خود را بر طاعت خداوند مقدم می‌دارد و دنیا را بر رضایت او ترجیح می‌دهد، چگونه ممکن است چنین کسی قدر خداوند را به جای آورد و احترام او را آنگونه که شایسته است نگه دارد؟
آنکه از مردم خجالت می‌کشد اما در برابر خداوند حیا نمی‌کند و از نگاه مخلوق می‌ترسد اما نگاه خداوند را کوچک می‌شمارد و از مردم می‌ترسد اما از خداوند هراسی ندارد و در معصیت خداوند از مخلوق اطاعت می‌کند… خداوندی که جز او کسی دیگر شایسته‌ی کمال و بزرگداشت و خداوندی نیست…
آنکه پروردگارش را به خشم آورده، پروردگاری که بدیلی ندارد و هیچ نیرو قدرتی نیست مگر از او، چنین نشخصی چگونه رستگار خواهد شد و به چه چیز امید خواهد داشت؟ حتی اگر این بنده قوی و ثروتمند باشد این چه سودی برای او خواه داشت؟ عزت تنها از آن متقیان است و هر که خداوند را شناخت و این شناخت به او سودی نرساند واقعا بدبخت است…
{وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکاً وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَى * قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَى وَقَدْ کُنتُ بَصِیراً ؟ قَالَ کَذَلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذَلِکَ الْیَوْمَ تُنسَى * وَکَذَلِکَ نَجْزِی مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ یُؤْمِن بِآیَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى} [طه: ۱۲۴-۱۲۷]
(و هر کس از یاد من روی گرداند در حقیقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت و روز رستاخیز او را کور محشور مىکنیم (۱۲۴) مىگوید پروردگارا چرا مرا نابینا محشور کردى با آنکه [در دنیا] بینا بودم (۱۲۵) مىفرماید همان طور که نشانههاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى امروز همان گونه فراموش مىشوى (۱۲۶) و این گونه هر که را به افراط گراییده و به نشانههاى پروردگارش نگرویده است سزا مىدهیم و قطعا شکنجه‌ی آخرت سختتر و پایدارتر است)
سپس بدانید که خداوند شما را به کاری دستور داده که اول خود و سپس ملائکه آن را انجام داده‌اند و فرموده است:
{ إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً } [احزاب: ۵۶]
(همانا الله وملائکه‌اش بر پیامبر درود می‌فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او درود و سلام فرستید.)
خداوندا بر پیامبر و سرور ما محمد آن رحمت بشارت‌دهنده و هشداردهنده و شفاعت کننده‌ای که شفاعتش به اذن خداوند پذیرفته خواهد شد درود و سلام فرست… و راضی و خشنود باش از همه‌ی اهل بیت و اصحاب وی و همچنین از ما با رحمت و بخشش و کرم خویش ای کریم و ای وهاب.
خداوندا ما را در سرزمین‌هایمان ایمن گردان و مسئولان ما را صالح گردان. خداوندا اسلام و مسلمانان را عزت ده، خداوندا اسلام و مسلمانان را عزت ده و دشمنان دین را نابود گردان و شر نیرنگبازان و تجاوز دشمنان را از سر ما کوتاه گردان.
خداوندا بیماران ما را شفا ده، خداوندا بیماران ما را شفا ده، خدوندا بیماران ما را شفا ده و اسیران ما را آزاد گردان و مردگان ما را مورد رحمت قرار ده و ما را بر دشمنانمان پیروز گردان.
خداوندا برادران ما را در فلسطین یاری کن و محاصره‌ی برادران ما را در غزه پایان ده، خداوندا محاصره‌ی برادران و خواهران ما را در غزه پایان ده، خدایا محاصره‌ی آنان را پایان ده و آنان را بر دشمنانشان پیروز گردان.
خداوندا مسجد الاقصی را از ناپاکی صهونیست‌ها پاک گردان…
خداوندا ما را باران ارزانی دار، خداوندا باران را بر ما فرو ریز و ما را از نومیدان مگردان، خداوندا باران را بر ما نازل کن و ما را از نا امیدان قرار مده… خداوندا بر ما بارانی پرسود و پی در پی و فراگیر و پربرکت و سودرسان و بی‌ضرر فرو ببار.
خداوندا ما بندگانی از بندگان توایم پس به علت گناهانمان فضل و بخشش خود را از ما دریغ مکن. خداوندا با فضل و احسانت ما را مورد بخشش و فضل خویش قرار ده و با باران و فضل خویش بر ما منت گذار.
ای بندگان خداوند، {همانا خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان دستور داده و از فحشا و منکر و تجاوز باز داشته است. او شما را چنین موعظه می‌کند تا آنکه پند گیرید} [نحل: ۹۰]
پس خداوند بزرگ را یاد کنید تا شما را یاد کند و او را برای نعمت‌هایش شکر گویید تا شما را افزون دهد {و همانا یاد الله بزرگتر است و الله به آنچه می‌کنید آگاه است} [عنکبوت: ۴۵]
___________________
با تشکر از شبکۀ جهانی نور
http://www.nourtv.net
0 نظرات:
ارسال یک نظر