اسلام و اصلاح جوانان
شیخ محمدصالح ضیایی (رحمه الله)
غفلتی که دو روزه بر گردن هر مسلمانی آویزان شده، مبارزه‌های شدید استعمارگران است تا جوانان مسلمان فرهنگ مقدس دیرینه‌ی خود را در صندوقچه‌های مادر بزرگان خود گذاشته و قفلهای آهنین را محافظ آن گردانند.اگر از مسلمانان جوان یا حتی میانسالی پرسیده شود آیا شما تفاوت بین فرقه‌های اسلام، حنبلی، حنفی، مالکی و شافعی را میدانید مسلماً پاسخ خیر است. حال اگر آن را جزئی‌تر نیز بپرسیم باز هم یک شافعی یا حنبلی و... قادر به پاسخگویی نخواهد بود. این حرکتی است که جوامع غیر مسلمان در برابر امت محمد صلي الله عليه و سلم کمر همت را بسته و هدفی را دنبال میکنند که سرانجام مسلمانان را به تباهی می‌کشد. نیاز امروز امت اسلام آگاهی فکری است و دشمن چیزی نمیخواهد جز اینکه ما با اعتقادات و مذهب خود بیگانه شویم.
شخصیت و حرمت اهل سنت این اجازه را به ما نمی‌دهد که کلیشه‌پردازی کنیم و به اختلافات دامن زنیم یا در برابر منتقدان شیپور ناسزا به دست گیریم و مقابله به مثل پرداخته و از اصل دشمنیها و خطراتی که کلیت جامعه اسلامی را تهدید میکند غافل باشیم. اگر جامعه‌ی امروز ما، جامعه‌ایی است که هر فرد مسلمان به آن میبالد تلاشی است که رهبران فکری و علمای ما با سکوت آن را ساخته‌اند. سکوت و خویشتنداری تنها راه موضعگیری در مقابل کفار است که آنها را وادار به تسلیم می‌گرداند و لازمه مباحث عقلانی، مناظره دو روزه فرد آگاه به دین و مشخصه‌های آن است. در غیر اینصورت استفاده از ضعف یکی از دو طرفین تهاجم نام دارد. لذا فرد مسلمان باید خود را تقویت کند تا خود مسلمان آگاهی باشد و با آگاهی و بینش خود دشمنان دین را وادار به عقب‌نشینی کند. نباید از دردهای کهنه که دین را به مخاطره انداخته غافل بود و امروز نیز اصلاح جوانانی که نام اسلام بر شانه‌هایشان سنگینی میکند و به ناچار که نام مسلمان را به ارث برده‌اند، آنهایی که بی‌میلی و بی‌علاقه‌ایی به قرآن و سنت می‌نگرند از قافله دین خود را عقب کشیده و به اصطلاح خود سوار بر اسب افسار گسیخته مدرنیته شده و هر روز مدای زودگذر را با جرقه‌ایی عوض و لباسی تازه بر تن می‌سازند. اولویت ما نسبت جوانی که حتی نام خلفا، ائمه و اصحاب را نمیداند و به جای این همه افتخار، افتخار آفرینانی همچون سمیه و بلال حبشی به نام صدها، صد هنرپیشه، رقاص و بازیکن فوتبال را به حافظه می‌سپارد. آنها که آینده جامعه ما به دست ایشان است، اما هنوز به مسئولیت خود واقف نیستند.
برای جامعه ما، گرفتاری در دام اختلافات هیچ منفعتی ندارد. به جای طرح اختلافات خود را آگاه کنیم و عقاید خود را اصلاح نماییم و سپس به یاری سرمایه‌های آینده بشتابیم. به یاری آنها بشتابیم که باید تکیه گاه جامعه اسلامی در لحظات سخت باشند و از شور و نشاط خود در جهت پیشرفت و ترقی جامعه استفاده کنند، نه اینکه فکر و انرژی خود را صرف لباس‌های نامناسب و زننده و شخصیت‌گرایی بر مبنای زندگی افراد پوچی که خود آنها برای زندگی خودشان ارزش قایل نیستند، میکنند. آری! اولویت امروز جامعه ما چیزی جز توجه به جوانان و اصلاح اخلاق و شخصیت آنها نیست.
به نقل از سايت: بيان
0 نظرات:
ارسال یک نظر