پايان اسرائيل سال 1433 هجرى (2012 ميلادى)!
نوشته ي: شيخ سفر الحوالي
ترجمه: مسعود
ترجمه: مسعود
حضرت دانيال(عليه السلام) يکي از پيامبران بني اسرائيل بود. در کتاب مقدس اهل کتاب (عهد عتيق) يکي از اسفار به نام او اختصاص يافته که در بسياري موارد با بقيه ي سفرهاي کتاب مقدس متفاوت است، گرچه اين بخش نيز از مشکل عمومي اين کتاب که همانا تحريف و دستکاري است در امان نمانده است.
هنگام فتح قدس شريف به دست مسلمين، كتاب دانيال نبي پيدا شد. در آن تعبير خواب و خبرهاي امت ها و سرگذشت آنان آمده بود. مسلمانان اين کتاب را(سفر دانيال ) نام نهاده و آن را براي حضرت عمر رضي الله عنه بردند. كعب احبار آن را درخواست کرده و به عربي ترجمه نمود.
هنگام فتح قدس شريف به دست مسلمين، كتاب دانيال نبي پيدا شد. در آن تعبير خواب و خبرهاي امت ها و سرگذشت آنان آمده بود. مسلمانان اين کتاب را(سفر دانيال ) نام نهاده و آن را براي حضرت عمر رضي الله عنه بردند. كعب احبار آن را درخواست کرده و به عربي ترجمه نمود.
(ابوالعاليه مي گفت من نخستين کسي بودم که آن را خواندم. راوي تعريف مي‌کند که به او گفتم: درآن چه چيزهايي هست؟ ابوالعاليه پاسخ داد: سرگذشت شما و کارهايتان و لهجه ي گفتارتان و آنچه پس از اين مي آيد)!!
از آنجا شروع مي کنيم که يکي از فرشتگان بعضي رؤياهايي را در مورد تخريب قدس به دست برخي مردم ناپاک و شرور که در آن بي گناهان را کشته و جوي خون به پا مي کنند و نيز پايان قطعي اين واقعه را براي دانيال نبي تأويل نموده و مي گويد:
(و مملكت و سلطنت و بزرگي مملکت زير هر آسماني به قومي پاک و مبارک و والا داده مي‌شود، ملکوت و پادشاهي هميشگي و تمام سلاطين او را پرستيده و اطاعت مي کنند. کار همين جا پايان مي پذيرد).
دانيال گفت:
(شنيدم که يکي از فرشتگان سخن مي گفت. آن فرشته از فرشته ي ديگر پرسيد: تا چه مدت قرباني هاي روزانه تقديم نخواهد شد؟ تا به کي شرارت باعث نابودي خواهد بود؟ تا به کي قواي آسماني و خانه ي خدا (قدس)پايمال خواهد شد؟ فرشته ي ديگر به من گفت: تا دو هزار و سيصد صبح و شام. سپس قدس آزاد خواهد شد.)[8 : 3-14[
در چاپ کاتوليکي آن نيز آمده است که:
(تا دو هزار و سيصد شب و صبح. سپس حقوق قدس به آن بازمي گردد.)
(برو اي دانيال، چون اين سخنان مخفي بوده تا آخر زمان سربه مهر مي مانند... ازهنگام دور گشتن قرباني روزانه و به پاخاستن شرارت نابودگر (در ترجمه ي ديگر آمده: زشتي ويران) يک هزار و دويست و نه روز. خوشا به حال آن کس که منتظر مانده و بتواند خود را تا يک هزار و سيصد و سي و پنج روز بعد برساند. اما تو تا پايان برو که خواهي آراميد...)
و سفر پايان پذيرفت و دانيال آرام گرفت؛ خاصه آن که آسوده خاطر گشت که قدس بعد از 45 روز به حق و حقوقش مي رسد!!
در اين جا بيانات سفر دانيال پايان پذيرفت.
در اين جا مي بينيم که کلمه ي روز معني تحت اللفظي روز را ندارد.. بلکه کنايه از سال ميباشد، و هر سال را به يک روز نام برده اند.. بويژه آن که در تاريخ سابقه نداشته که حکومتي پس از 2300 بيايد و تنها براي مدت 45 روز برجاي مانده و سپس برکنار گردد!!
همچنين در خود اسفار روز را برابر با سال مي داند. چنان چه در سفر حزقيال آمده که: (من هر روز را برايت برابر با يک سال قرار داده ام).
مي پرسند، کي اتفاق مي افتد؟ بگو شايد آن نزديک باشد.
سؤال آخر و دشوارترين آن ها مي ماند؛ و آن اينکه: چه وقت روز خشم خدا فرارسيده و کي خداوند شرارت نابودگر را هلاک مي سازد و کي آن قيد و بندهاي قدس گشوده شده و حقوق قدس به آن بازخواهد گشت؟
پاسخ اين سؤ ال پيش تر بطور ضمني بيان شد. همانجا که دانيال نبي مدت زمان بين گرفتاري و آسايش و دوره ي مابين عصر تنگي و زمانه ي خوشي و سعادت را 45 سال ذکر کرد!!
در نتيجه مشاهده مي شود که با محاسبه ي آن چه در مورد زمان برپايي دولت شرارت بيان شده آن به سال 1967 م بوده که اين اتفاق به وقوع پيوسته ولي پايان اين دولت يا شروع زوال آن به سال (1967 + 45)= 2012م يا همان سال (1387+45)= 1433هـ مي رسد.
اين همان چيزي است که ما هم اميدواريم اتفاق بيافتد ولي در مورد آن به قطعيت سخن نمي‌گوييم، مگر آنکه وقوع رخداد مذکور راستي آن را ثابت کند. ولي چنانچه اصوليون بخواهند در اين رابطه با ما شرط بندي کنند، همانگونه که قريش با حضرت ابوبکر رضي الله عنه در مورد روم وارد شرطبندي شد، بدون هيچ شک و ترديد و بي آنکه سال و تاريخ مشخصي را براي اين پيشآمد معين سازيم، آن ها قطعاً اين شرط بندي را خواهند باخت!!
به نقل از كتاب(يوم الغضب هل بدأ بانتفاضة رجب ؟؟ )
از آنجا شروع مي کنيم که يکي از فرشتگان بعضي رؤياهايي را در مورد تخريب قدس به دست برخي مردم ناپاک و شرور که در آن بي گناهان را کشته و جوي خون به پا مي کنند و نيز پايان قطعي اين واقعه را براي دانيال نبي تأويل نموده و مي گويد:
(و مملكت و سلطنت و بزرگي مملکت زير هر آسماني به قومي پاک و مبارک و والا داده مي‌شود، ملکوت و پادشاهي هميشگي و تمام سلاطين او را پرستيده و اطاعت مي کنند. کار همين جا پايان مي پذيرد).
دانيال گفت:
(شنيدم که يکي از فرشتگان سخن مي گفت. آن فرشته از فرشته ي ديگر پرسيد: تا چه مدت قرباني هاي روزانه تقديم نخواهد شد؟ تا به کي شرارت باعث نابودي خواهد بود؟ تا به کي قواي آسماني و خانه ي خدا (قدس)پايمال خواهد شد؟ فرشته ي ديگر به من گفت: تا دو هزار و سيصد صبح و شام. سپس قدس آزاد خواهد شد.)[8 : 3-14[
در چاپ کاتوليکي آن نيز آمده است که:
(تا دو هزار و سيصد شب و صبح. سپس حقوق قدس به آن بازمي گردد.)
(برو اي دانيال، چون اين سخنان مخفي بوده تا آخر زمان سربه مهر مي مانند... ازهنگام دور گشتن قرباني روزانه و به پاخاستن شرارت نابودگر (در ترجمه ي ديگر آمده: زشتي ويران) يک هزار و دويست و نه روز. خوشا به حال آن کس که منتظر مانده و بتواند خود را تا يک هزار و سيصد و سي و پنج روز بعد برساند. اما تو تا پايان برو که خواهي آراميد...)
و سفر پايان پذيرفت و دانيال آرام گرفت؛ خاصه آن که آسوده خاطر گشت که قدس بعد از 45 روز به حق و حقوقش مي رسد!!
در اين جا بيانات سفر دانيال پايان پذيرفت.
در اين جا مي بينيم که کلمه ي روز معني تحت اللفظي روز را ندارد.. بلکه کنايه از سال ميباشد، و هر سال را به يک روز نام برده اند.. بويژه آن که در تاريخ سابقه نداشته که حکومتي پس از 2300 بيايد و تنها براي مدت 45 روز برجاي مانده و سپس برکنار گردد!!
همچنين در خود اسفار روز را برابر با سال مي داند. چنان چه در سفر حزقيال آمده که: (من هر روز را برايت برابر با يک سال قرار داده ام).
مي پرسند، کي اتفاق مي افتد؟ بگو شايد آن نزديک باشد.
سؤال آخر و دشوارترين آن ها مي ماند؛ و آن اينکه: چه وقت روز خشم خدا فرارسيده و کي خداوند شرارت نابودگر را هلاک مي سازد و کي آن قيد و بندهاي قدس گشوده شده و حقوق قدس به آن بازخواهد گشت؟
پاسخ اين سؤ ال پيش تر بطور ضمني بيان شد. همانجا که دانيال نبي مدت زمان بين گرفتاري و آسايش و دوره ي مابين عصر تنگي و زمانه ي خوشي و سعادت را 45 سال ذکر کرد!!
در نتيجه مشاهده مي شود که با محاسبه ي آن چه در مورد زمان برپايي دولت شرارت بيان شده آن به سال 1967 م بوده که اين اتفاق به وقوع پيوسته ولي پايان اين دولت يا شروع زوال آن به سال (1967 + 45)= 2012م يا همان سال (1387+45)= 1433هـ مي رسد.
اين همان چيزي است که ما هم اميدواريم اتفاق بيافتد ولي در مورد آن به قطعيت سخن نمي‌گوييم، مگر آنکه وقوع رخداد مذکور راستي آن را ثابت کند. ولي چنانچه اصوليون بخواهند در اين رابطه با ما شرط بندي کنند، همانگونه که قريش با حضرت ابوبکر رضي الله عنه در مورد روم وارد شرطبندي شد، بدون هيچ شک و ترديد و بي آنکه سال و تاريخ مشخصي را براي اين پيشآمد معين سازيم، آن ها قطعاً اين شرط بندي را خواهند باخت!!
به نقل از كتاب(يوم الغضب هل بدأ بانتفاضة رجب ؟؟ )
نوشته ي: شيخ سفر الحوالي
ترجمه: مسعود
مصدر: سايت نوار اسلام
IslamTape.Com
0 نظرات:
ارسال یک نظر